Κυριακή 2 Απριλίου 2023

3 Απριλίου σαν σήμερα…


1948 – Ο Αμερικανός πρόεδρος Χάρυ Τρούμαν υπογράφει το Σχέδιο Μάρσαλ, που προβλέπει βοήθεια 5 δισεκατομμυρίων δολαρίων για 16 χώρες, μεταξύ αυτών και για την Ελλάδα. [Στη φωτογραφία: Εργάτες περιεργάζονται Αμερικανικό εκσκαφικό μηχάνημα που χρησιμοποιήθηκε για τη βελτίωση των τηλεπικοινωνιών στην Ελλάδα, στα πλαίσια του σχεδίου Μάρσαλ]

Γεγονότα

  • 801 – Ο βασιλιάς Λουδοβίκος ο Ευσεβής καταλαμβάνει τη Βαρκελώνη από τους Μαυριτανούς μετά από πολιορκία αρκετών μηνών.
  • 1043 – Ο Εδουάρδος ο Εξομολογητής στέφεται βασιλιάς της Αγγλίας.
  • 1821 – Επαναστατούν οι Σπέτσες.
  • 1860 – Το αμερικανικό Πόνυ Εξπρές ξεκινά τη διανομή αλληλογραφίας από το Σεντ Τζόζεφ του Μιζούρι μέχρι το Σακραμέντο (Καλιφόρνια).
  • 1865 – Αμερικανικός Εμφύλιος Πόλεμος: οι δυνάμεις της Ένωσης καταλαμβάνουν το Ρίτσμοντ (Βιρτζίνια), πρωτεύουσα των Συνομόσπονδων Πολιτειών της Αμερικής.
  • 1882 – Άγρια Δύση: Ο Τζέσε Τζέιμς δολοφονείται από τον Ρόμπερτ Φορντ.
  • 1885 – Ο Γκότλιμπ Ντάιμλερ λαμβάνει γερμανικό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για το σχεδιασμό του κινητήρα του.
  • 1888 – Λαμβάνει χώρα η πρώτη από τις έντεκα ανεξιχνίαστες βίαιες δολοφονίες γυναικών που διαπράχθηκαν σε εξαθλιωμένη περιοχή του Ανατολικού Λονδίνου.
  • 1895 – Αρχίζει η δίκη στην υπόθεση συκοφαντικής δυσφήμισης που ασκήθηκε από τον Όσκαρ Ουάιλντ, με τελικό αποτέλεσμα τη φυλάκισή του με την κατηγορία της ομοφυλοφιλίας.
  • 1922 – Ο Ιωσήφ Στάλιν γίνεται ο πρώτος Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης.
  • 1949 - Ανασχηματίζεται η λεγόμενη «Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση», που είχε σχηματίσει ο «Δημοκρατικός Στρατός» (ΔΣΕ) κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου. «Πρωθυπουργός» αναλαμβάνει ο Μήτσος Παρτσαλίδης, ενώ στην κυβέρνηση εισέρχεται κι ένας Σλαβομακεδόνας, ο Πασκάλ Μιτρέφσκι.
  • 1962 – Κοινό υποψήφιο, τον Στέφανο Τσαπάρα της Ένωσης Κέντρου, ανακοινώνεται ότι θα παρουσιάσουν στην επαναληπτική εκλογή για τη Β’ Θεσσαλονίκης, Ένωση Κέντρου και Ε.Δ.Α., ενώ ο ίδιος ο Γεώργιος Παπανδρέου δηλώνει άγνοια του θέματος, ο δε Τσαπάρας ανακοινώνει ότι θεωρεί εαυτόν ανεξάρτητο.
  • 1963 – Την απαγόρευση της τοποθέτησης ραδιοφώνων στα αυτοκίνητα ανακοινώνει ότι μελετά η κυβέρνηση, λόγω της μεγάλης ηχορρύπανσης που προκαλούν πολλοί οδηγοί, παρά το προβλεπόμενο πρόστιμο 300 μεταλλικών δραχμών.
  • 1966 - Ο κύκλος τραγουδιών «Ρωμιοσύνη» του Μίκη Θεοδωράκη παρουσιάζεται για πρώτη φορά σε συναυλία στο θέατρο Διάνα στην Αθήνα, έπειτα από διαδήλωση της ΕΔΑ κατά των αμερικανικών βάσεων στην Ελλάδα.
  • 1968 – Ιδρύεται η ελεγχόμενη από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας αντιστασιακή εργατική οργάνωση ΕΣΑΚ, οι ρίζες της οποίας βρίσκονται κυρίως στα διαλυθέντα από τη χούντα των Συνταγματαρχών σωματεία.
  • 1975 – Ο Μπόμπι Φίσερ αρνείται να αντιμετωπίσει στο σκάκι τον Ανατόλι Κάρποφ, δίνοντας στον Κάρποφ τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή.
  • 1990 – Ο καρδιοχειρουργός Γεώργιος Τόλης πραγματοποιεί την πρώτη μεταμόσχευση καρδιάς στην Ελλάδα.
  • 1996 - Ο Παναθηναϊκός νικάει τον Άγιαξ με 1-0 στο Ολυμπιακό Στάδιο του Άμστερνταμ και σταματάει ένα σερί 189 αήττητων αγώνων του αντιπάλου του στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Στη ρεβάνς (17 Απριλίου) θα χάσει με 3-0 και θα αποκλειστεί από τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ.
  • 1997 – Ο Άρης κατακτά το κύπελλο Κόρατς νικώντας την Τόφας Μπούρσα στην Τουρκία με 70-88.
  • 1999 – Οι Chicago Bulls συντρίβονται εντός έδρας από τους Orlando Magic με 115-68 στη μεγαλύτερη ήττα στην ιστορία τους.
  • 1999 - Σε πανελλαδική σύσκεψη συνδικάτων και συνδικαλιστών, δημιουργείται το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο (ΠΑΜΕ), από συνδικαλιστές κυρίως του ΚΚΕ, του ΔΗΚΚΙ και τμήματος της Ανανεωτικής Αριστεράς.
  • 1999 – Στον αγώνα Πιατσέντζα-Ουντινέζε (4-3) ο ποδοσφαιριστής της Ουντινέζε Μπακίνι τραυματίζεται και ο διαιτητής Μπετίν δίνει με καθυστέρηση την εντολή για την είσοδο του γιατρού στον αγωνιστικό χώρο. Κατά την μεταφορά του ο Μπακίνι βρίζει τον διαιτητή για την καθυστέρηση αυτή και ο δεύτερος χωρίς πολλή σκέψη του δείχνει την πρώτη κόκκινη κάρτα που δίνεται σε παίκτη πάνω σε φορείο.
  • 2002 – Ο Παναθηναϊκός κερδίζει την Μπαρτσελόνα με 1-0 στο Γήπεδο Απόστολος Νικολαΐδης, για τον πρώτο προημιτελικό του Τσάμπιονς Λιγκ. Στην ρεβάνς θα χάσει 3-1.
  • 2003 – Από ισχυρή έκρηξη στα «Σωληνουργεία Κορίνθου», έξι εργάτες χάνουν τη ζωή τους και άλλοι τρεις τραυματίζονται.
  • 2008 - Μετά το βέτο της Ελλάδας, η ΠΓΔΜ δεν μπαίνει στο ΝΑΤΟ. «Είμαι περήφανος για την επιτυχημένη μάχη που δώσαμε όλοι μαζί», τονίζει ο πρωθυπουργός, Κώστας Καραμανλής. Δηλώνει ότι η μάχη συνεχίζεται και καλεί τα Σκόπια να παραμείνουν στις διαπραγματεύσεις για την ονομασία.

Γεννήσεις

Θάνατοι

Αργίες και εορτές

Ορθόδοξη Εκκλησία

3 Απριλίου γιορτάζουν...

  • Όσιος Νικήτας ο Ομολογητής Ηγούμενος Μονής Μηδικίου
  • Όσιος Ιωσήφ ο Υμνογράφος
  • Άγιος Ελπιδηφόρος
  • Άγιοι Δίος, Βυθόνιος και Γάλυκος
  • Όσιος Ιλλυριός
  • Άγιος Παύλος ο Ρώσος ο Απελεύθερος
  • Όσιος Νεκτάριος του Μπεζέτσκ
  • Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου του Αμαράντου Ρόδου


 

3 Απριλίου γιορτάζουν…


  • Όσιος Νικήτας ο Ομολογητής Ηγούμενος Μονής Μηδικίου
  • Όσιος Ιωσήφ ο Υμνογράφος
  • Άγιος Ελπιδηφόρος
  • Άγιοι Δίος, Βυθόνιος και Γάλυκος
  • Όσιος Ιλλυριός
  • Άγιος Παύλος ο Ρώσος ο Απελεύθερος
  • Όσιος Νεκτάριος του Μπεζέτσκ
  • Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου του Αμαράντου Ρόδου
  • Αγία Αγάπη η παρθενομάρτυς

………………………………………………………………………………………………………………………………………

  • Όσιος Ιωσήφ ο Υμνογράφος. 

Ο Όσιος Ιωσήφ γεννήθηκε στη Σικελία, το έτος 816 μ.Χ., από ενάρετους και ευσεβείς γονείς, τον Πλουτίνο και την Αγάθη. Τα περί της ζωής και της δράσεώς του τα γνωρίζουμε από τον βίο που συνέταξε ο μαθητής και διάδοχός του στη μονή του, Θεοφάνης, συμπληρωματικά δε από τα εγκώμια που του αφιέρωσαν ο Ιωάννης Διάκονος και ο Θεόδωρος Πεδιάσιμος.Ο Όσιος αναγκάσθηκε να φύγει από την γενέτειρά του οικογενειακώς, λόγω της εντάσεως των Αραβικών επιδρομών που έπειτα από λίγο καιρό επρόκειτο να καταλήξουν στην κατάληψη της νήσου και να μεταναστεύσει στην Πελοπόννησο. Σε ηλικία δεκαπέντε ετών αποχωρίσθηκε τους γονείς του και μετέβη στην Θεσσαλονίκη και συγκεκριμένα στην περίφημη μονή Λατόμου, όπου επιδόθηκε στη μοναχική άσκηση υπό την καθοδήγηση του Αγίου Γρηγορίου του Δεκαπολίτου (τιμάται 20 Νοεμβρίου), ασκώντας το έργο του οξυγράφου.

Μετά από εννέα χρόνια παραμονής στην Θεσσαλονίκη, το έτος 840 μ.Χ., μετέβη στην Κωνσταντινούπολη μαζί με τον Άγιο Γρηγόριο και εγκαταστάθηκε στη μονή του Αγίου Ιερομάρτυρα Αντίπα. Δεν παρέμεινε όμως για πολύ εκεί απερίσπαστος, διότι το επόμενο έτος απεστάλη από τους Ορθοδόξους της Βασιλεύουσας στη Ρώμη για διαβουλεύσεις επί του θέματος του διωγμού από τους εικονομάχους. Δεν κατόρθωσε να φέρει εις πέρας την αποστολή, διότι το πλοίο του έπεσε στα χέρια Αράβων πειρατών και αυτός οδηγήθηκε αιχμάλωτος στην αραβοκρατούμενη τότε Κρήτη, από όπου ελευθερώθηκε με τις φροντίδες φιλάνθρωπων πιστών και με θαύμα του Αγίου Νικολάου.

Κατά το βραχύ χρόνο αυτής της περιπέτειάς του συνέβησαν δύο σημαντικά γεγονότα. Το ένα, που σχετιζόταν ιδιαίτερα με αυτόν, ήταν ο θάνατος του πνευματικού του οδηγού Αγίου Γρηγορίου του Δεκαπολίτου και το άλλο, που αφορούσε την Εκκλησία ολόκληρη, ήταν η αναστήλωση των ιερών εικόνων.

Όταν διά της Θεσσαλονίκης επανήλθε πάλι στην Κωνσταντινούπολη, το έτος 843 μ.Χ., έζησε επί δύο χρόνια ως έγκλειστος στη μονή του Αγίου Αντίπα. Έπειτα έζησε στα κτήρια του ναού του ιερού Χρυσοστόμου επί πενταετία, έως ότου ίδρυσε δική του μονή, το έτος 850 μ.Χ., αφιερωμένη στον Απόστολο Βαρθολομαίο. Εκεί απέθεσε και τα ιερά λείψανα του Αποστόλου που είχε φέρει από την Θεσσαλονίκη, καθώς επίσης και τα σκηνώματα του πνευματικού του οδηγού Αγίου Γρηγορίου και του συνασκητού του Ιωάννου. Ο Όσιος Ιωσήφ παρακαλούσε με δάκρυα και στεναγμούς τον Απόστολο Βαρθολομαίο να τον βοηθήσει στην σύνθεση ύμνων. Και, πράγματι, πέτυχε εκείνο που ποθούσε η ψυχή του. Είδε σε οπτασία έναν άνδρα με εμφάνιση Αποστόλου, που προκαλούσε το δέος και ο οποίος πήρε από την Αγία Τράπεζα το ιερό Ευαγγέλιο, του το έβαλε πάνω στο στήθος και τον ευλόγησε. Τούτο υπήρξε και η απαρχή του θείου χαρίσματος που ο Όσιος επιθυμούσε.

Μετά την έκπτωση του Πατριάρχου Ιγνατίου και την άνοδο του ιερού Φωτίου, το έτος 858 μ.Χ., ο Όσιος Ιωσήφ εξορίστηκε από τον Βάρδα στην Κριμαία, προφανώς ως οπαδός του πρώτου και ίσως ως λατινόφιλος κατά κάποιο τρόπο, αφού προ ετών είχε σταλεί για να ζητήσει την βοήθεια της Ρώμης. Δεν έμεινε όμως στην εξορία για πολύ καιρό, καθώς, όπως αποδείχθηκε και από την μετέπειτα στάση του, ο ιερός Φώτιος τον εκτιμούσε ιδιαίτερα.
Όταν το έτος 867 μ.Χ. ο Πατριάρχης Ιγνάτιος ανέβηκε για δεύτερη φορά στο θρόνο, ο Όσιος Ιωσήφ έγινε σκευοφύλαξ της Αγίας Σοφίας και διατήρησε αυτήν την θέση κατά την διάρκεια της Δευτέρας πατριαρχίας του Αγίου Φωτίου. Κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 886 μ.Χ.
Ο κύριος όγκος του υμνογραφικού έργου του Οσίου συνίσταται σε Κανόνες, που αφθονούν στα έντυπα βιβλία και τα χειρόγραφα. Η συμβολή του Οσίου Ιωσήφ στην υμνογραφική ολοκλήρωση της Οκτωήχου είναι καθοριστική, δεδομένο ότι κάλυψε το μεγαλύτερο μέρος της εβδομάδας, πλην της Κυριακής της οποίας τους Κανόνες είχαν συντάξει ο Κοσμάς ο Μελωδός και ο Ιωάννης ο Δαμασκηνός.
Στα Μηναία ο Όσιος Ιωσήφ είναι ο πλουσιότερα εκπροσωπούμενος υμνογράφος, αφού διατηρούνται σε αυτά 165 Κανόνες του με ομοιόμορφη δομή, που εξυμνούν Αγίους δευτέρας συνήθως εορταστικής τάξεως, δεδομένου ότι οι εξέχουσες εορτές είχαν ήδη καλυφθεί υμνογραφικά. Ιδιαίτερα βέβαια συγκινεί ο Κανών στον Ακάθιστο Ύμνο, στον οποίο ακολουθεί Ειρμούς του Οσίου Ιωάννου του Δαμασκηνού και υμνεί την Θεοτόκο με ατελείωτη σειρά επιθέτων και εικόνων, ως άφλεκτη βάτο, νεφέλη ολόφωτη, ρόδο αμάραντο, μήλο εύοσμο, περιστερά και τα παρόμοια.

Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα)
Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα.
Τὸ δωδεκάχορδον τοῦ Λόγου ὄργανον, τὴν παναρμόνιον λύραν τῆς χάριτος, τὸ Ὑμνογράφον Ἰωσὴφ τιμήσωμεν ἐπαξίως• οὗτος γὰρ ἀνύμνησε, μελιχροὶς μελωδήμασι, Πνεύματι κινούμενος, τῶν Ἁγίων πᾶν σύστημα. Μεθ’ ὧν καὶ ἱκετεύει ἀπαύστως, δοῦναι ἠμὶν πταισμάτων λύσιν.
  • Όσιος Νικήτας ο Ομολογητής Ηγούμενος Μονής Μηδικίου. 

Ο Όσιος Νικήτας καταγόταν από την Καισάρεια της Βιθυνίας και έζησε τον 8ο αιώνα μ.Χ. Σε βρεφική ηλικία έμεινε ορφανός από μητέρα και την ανατροφή του την ανέλαβαν η ενάρετη γιαγιά του και ο ευσεβής Φιλάρετος, ο πατέρας του, ο οποίος ανέθεσε από πολύ νωρίς την εκπαίδευσή του σε κάποιο κληρικό φημισμένο για τις παιδαγωγικές και πνευματικές του αρετές. Έτσι ο νεαρός Νικήτας απόκτησε αξιόλογη κοσμική και πνευματική παιδεία.Αφού εγκατέλειψε πατέρα, μητέρα, αδελφούς, αδελφές, συγγενείς, σπίτι, πατρίδα πλούτη και σήκωσε τον σταυρό του με προθυμία, ακολούθησε τον Χριστό και έγινε άξιος μαθητής αυτού.Σε νεαρή ηλικία κατέφυγε στην περίφημη μονή του Μηδικίου της Τριγλίας, όπου γρήγορα, για τις πολλές του αρετές, κατάκτησε την αγάπη και την εκτίμηση όλων των αδελφών της μονής, οι οποίοι μετά τον θάνατο του ηγουμένου Νικηφόρου, τον εξέλεξαν ηγούμενο της μονής, επί Πατριάρχου Ταρασίου (784 – 806 μ.Χ.).

Λόγω της σταθερής πίστεώς του στην διδασκαλία και παράδοση της Εκκλησίας μας για τις ιερές εικόνες ο Όσιος εξορίσθηκε, επί αυτοκράτορα Λέοντος του Ε’ (813 – 820 μ.Χ.), στην κωμόπολη Μασαλεών της Μικράς Ασίας. Από εκεί ανακλήθηκε για να εξορισθεί εκ νέου, το 815 μ.Χ., στη νήσο της Αγίας Γλυκερίας κοντά στον Ακρίτα. Επανέκαμψε στην Κωνσταντινούπολη επί βασιλέως Μιχαήλ του Τραυλού (820 – 829 μ.Χ.) και εγκαταστάθηκε σε κάποιο μετόχι στο βόρειο τμήμα της πόλεως, το οποίο πιθανώς ανήκε στη μονή Πελεκητής. Προς τον Όσιο έγραφε συνεχώς ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης (βλέπε 11 Νοεμβρίου). Ο Όσιος Νικήτας ο Ομολογητής κοιμήθηκε με ειρήνη στον τόπο που είχε εγκατασταθεί.

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. δ’.
Ὀρθοδοξίας ὁδηγέ, εὐσεβείας Διδάσκαλε καί σεμνότητος, τῆς Οἰκουμένης ὁ φωστήρ, τῶν Μοναζόντων θεόπνευστον ἐγκαλλώπισμα, Νικήτα σοφέ, ταῖς διδαχαῖς σου πάντας ἐφώτισας, λύρα τοῦ Πνεύματος. Πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν.
  • Άγιος Ελπιδηφόρος. 
Ο Άγιος Ελπιδηφόρος (ή Ελπιδοφόρος) μαρτύρησε δια ξίφους.
  • Άγιοι Δίος, Βυθόνιος και Γάλυκος. 

Τα βιογραφικά στοιχεία των Αγίων είναι συγκεχυμένα. Στό Λαυρεωτικό Κώδικα Ι 70 η μνήμη τους συνοδεύεται με αυτή του Μάρτυρα Ίλαρίωνα, ο όποιος άλλου δεν μνημονεύεται. Σύμφωνα λοιπόν με τον Κώδικα αυτό, οι Άγιοι αυτοί, αυθόρμητα παρουσιάστηκαν στον άρχοντα της πόλης τους και του έκαναν δριμύτατη παρατήρηση, διότι θα θυσίαζε στα είδωλα. και συγχρόνως ομολόγησαν ότι είναι χριστιανοί. Ο δε πονηρός άρχοντας τους είπε να έλθουν στη γιορτή των ειδώλων και αφού θυσιάσουν σ’ αυτά, θα έκανε ό,τι αυτοί του έλεγαν. Οι Άγιοι προσποιήθηκαν ότι θα πήγαιναν. Όταν όμως άρχισε η γιορτή και ήλθε η ώρα να θυσιάσουν, οι Άγιοι έριξαν κάτω τα είδωλόθυτα και συνέτριψαν τους ειδωλολατρικούς βωμούς. Τότε οι φτωχοί της πόλης, έτρεξαν και άρπαξαν το χρυσάφι από τους κατεστραμμένους βωμούς και έφαγαν όλα τα είδωλόθυτα. Όταν το είδε αυτό ο άρχοντας και οι ειδωλολάτρες, το θεώρησαν μεγάλη προσβολή. Τους έδεσαν λοιπόν με σχοινιά και για τρεις ημέρες τους έσερναν μέσα στους δρόμους της πόλης, και τους χτυπούσαν αλύπητα με πέτρες, ξύλα, και τους έκοβαν με τα δόντια τις σάρκες τους. Στο τέλος, αφού τους έδεσαν με ογκόλιθους, τους έριξαν μέσα στη θάλασσα. Αλλά άγγελος Κυρίου τους ανέσυρε σώους και αβλαβείς. Μπροστά σ’ αυτό το θαύμα, πολλοί ειδωλολάτρες έγιναν χριστιανοί. Κατόπιν όμως, οι πιο πωρωμένοι άπ’ αυτούς, τους αποκεφάλισαν και έτσι έλαβαν τα στεφάνια του μαρτυρίου. Άλλοι Συναξαριστές όμως γράφουν, ότι ο μεν Βιθόνιος μαρτύρησε αφού τον έριξαν στη θάλασσα, ο δε Γάλυκος αφού τον έριξαν στα θηρία, και ο Δίος μαρτύρησε αφού δέχτηκε μια κεραμίδα στο κεφάλι.

  • Όσιος Ιλλυριός.
Ο Όσιος Ιλλυριός ασκήτεψε στο όρος του Μυρσινώνος και απεβίωσε ειρηνικά.
  • Άγιος Παύλος ο Ρώσος ο Απελεύθερος. 

Ο Άγιος Νεομάρτυς Παύλος καταγόταν από τη Ρωσία. Αιχμαλωτίσθηκε σε παιδική ηλικία από τους Τάταρους, από τους οποίους τον αγόρασε κάποιος Χριστιανός της Κωνσταντινουπόλεως και τον άφησε ελεύθερο. Στη Βασιλεύουσα ο Άγιος νυμφεύθηκε Ρωσίδα γυναίκα, που ήταν πρώτα αιχμάλωτη, μετά της οποίας ζούσε βίο ευσεβή και φιλόθεο. Όμως ο Άγιος, που έπασχε από τη νόσο της επιληψίας, κάποια στιγμή σε ώρα κρίσεως, ενώ οι γείτονές του τον οδηγούσαν στο ναό της Θεομήτορος της επιλεγομένης του Μογλουνίου, όταν συνάντησε στον δρόμο κάποιους Τούρκους, άρχισε να ζητά βοήθεια από αυτούς και να φωνάζει «Είμαι Αγαρηνός». Οι Τούρκοι ανέφεραν τα συμβάντα στον βεζίρη, ο οποίος διέταξε την σύλληψη του Αγίου Παύλου και τον ιερέων του ναού. Όταν ο Άγιος συνήλθε από την κρίση της ασθένειάς του, οδηγήθηκε ενώπιον του άρχοντος, ο οποίος του ζήτησε να ομολογήσει επίσημα το Μουσουλμανισμό, υποσχόμενος πλούτο και τιμές και απειλώντας με βασανιστήρια και θάνατο. Ο Παύλος, ενδυναμούμενος και από την σύζυγό του, ομολόγησε με παρρησία το Όνομα του Χριστού. Έτσι τον έριξαν στη φυλακή και τον βασάνισαν. Αφού κήρυξε και πάλι την πίστη του στον Χριστό μπροστά στο βεζίρη, τη Μεγάλη Παρασκευή του έτους 1683 μ.Χ., οδηγήθηκε δέσμιος στον ιππόδρομο Ατμεϊντάν, όπου του απέκοψαν την τίμια κεφαλή του. Μαρτύριο του Αγίου συνέγραψε ο Ιωάννης Καρυοφύλλης.

  • Όσιος Νεκτάριος του Μπεζέτσκ. 

Ο Όσιος Νεκτάριος του Μπεζέτσκ έζησε στη Ρωσία και ήταν μοναχός στο μοναστήρι της Αγίας Τριάδος του Σεργίου. Στα μέσα του 15ου αιώνος μ.Χ. εγκαταστάθηκε σε ένα πυκνό δάσος, στο υψηλότερο μέρος της περιοχής του Μπεζέτσκ, όπου ασκήτεψε θεοφιλώς. Εκεί συγκεντρώθηκε πλήθος μοναχών, οι οποίοι σε σύντομο χρονικό διάστημα έχτισαν μια Εκκλησία αφιερωμένη στα Εισόδια της Θεοτόκου. Το νέο μοναστήρι ήταν ένα από τα φτωχότερα και σύμφωνα με το Χρονικό της μονής κτίσθηκε με δάκρυα, νηστεία και αγρυπνία. Με ομόφωνη απόφαση όλων των αδελφών της μονής, ο Όσιος Νεκτάριος επιλέχθηκε ως ηγούμενος. Ο Όσιος Νεκτάριος κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1492 μ.Χ.

  • Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου του Αμαράντου Ρόδου. 

Η ιερά εικόνα της Παναγίας του Αμαράντου Ρόδου τιμάται στη Μόσχα, στο Βορονέζ και σε άλλες πόλεις της Ρωσίας, όπου φυλάσσονται αντίγραφα αυτής. Στην εικόνα η Υπεραγία Θεοτόκος κρατά το Θείο Βρέφος στο δεξί της χέρι και στο αριστερό της χέρι υπάρχει ένα μπουκέτο από κρίνους. Αυτό το μπουκέτο συμβολικά δηλώνει το αμάραντο άνθος της παρθενίας της Αειπαρθένου.

 

Σάββατο 1 Απριλίου 2023

2 Απριλίου σαν σήμερα…

 


1967 – Ο βασιλιάς Κωνσταντίνος αναθέτει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Παναγιώτη Κανελλόπουλο, αρχηγό του δεύτερου σε δύναμη κόμματος της Βουλής. Κατόπιν μυστικής συμφωνίας το Δεκέμβριο του 1966 μεταξύ Κανελλόπουλου και Παπανδρέου για τη διεξαγωγή εκλογών, η ΕΡΕ απέσυρε την κοινοβουλευτική της στήριξη από την Κυβέρνηση Στεφανόπουλου με αποτέλεσμα την παραίτησή της την 22α Δεκεμβρίου 1966.

Η συμφωνία των πολιτικών ηγετών προέβλεπε τη διενέργεια εκλογών με το σύστημα της απλής αναλογικής και την εντολή σχηματισμού υπηρεσιακής κυβέρνησης ανέλαβε με τη συναίνεση των δύο μεγάλων κομμάτων ο υποδιοικητής της Εθνικής Τράπεζας Ιωάννης Παρασκευόπουλος. Όμως στις 3 Απριλίου 1967 η διακομματική συναίνεση κατέρρευσε λόγω της διαφωνίας ΕΡΕ και ΕΚ για τη διατήρηση ή μη της βουλευτικής ασυλίας μετά τη διάλυση της Βουλής. Ο τότε ανώτατος άρχοντας Βασιλιάς Κωνσταντίνος Β΄ ανέθεσε το σχηματισμό κυβέρνησης στον Κανελλόπουλο, πράξη που προκάλεσε την αντίδραση όλων των πολιτικών δυνάμεων, πλην της ΕΡΕ, εξαιτίας της ανακολουθίας της με το τελευταίο εκλογικό αποτέλεσμα. Ο Κανελλόπουλος σχημάτισε κυβέρνηση αλλά δεν κατάφερε να λάβει ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή, η οποία διαλύθηκε στις 14 Απριλίου 1967 με σκοπό τη διενέργεια εκλογών στις 28 Μαΐου. Τα ξημερώματα της 20ης προς 21η Απριλίου 1967 ομάδα συνωμοτών αξιωματικών με επικεφαλής την τριανδρία Γεωργίου Παπαδόπουλου, Στυλιανού Παττακού και Νικολάου Μακαρέζου κατέλυσε το δημοκρατικό πολίτευμα και εγκαθίδρυσε δικτατορία. Η πολιτική ηγεσία φυλακίστηκε με πρώτο τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο, ο οποίος έτσι κατέστη ο τελευταίος Πρωθυπουργός της προδικτατορικής περιόδου.

Γεγονότα

  • 1513 – Ο Ισπανός εξερευνητής Χουάν Πόνθε ντε Λεόν γίνεται ο πρώτος Ευρωπαίος που αντικρίζει έδαφος της σημερινής αμερικανικής πολιτείας Φλόριντα.
  • 1800 – Ο Λούντβιχ βαν Μπετόβεν διευθύνει την πρεμιέρα της 1ης Συμφωνίας στη Βιέννη.
  • 1801 – Ναπολεόντειοι Πόλεμοι: Οι Βρετανοί νικούν το στόλο της Δανίας στη ναυμαχία της Κοπεγχάγης.
  • 1863 – Η έλλειψη τροφίμων υποκινεί εκατοντάδες θυμωμένες γυναίκες να προβούν σε ταραχές στο Ρίτσμοντ (Βιρτζίνια) και να ζητήσουν από τη συνομόσπονδη κυβέρνηση να παρέχει προμήθειες έκτακτης ανάγκης.
  • 1911 – Η Στατιστική Υπηρεσία της Αυστραλίας πραγματοποιεί την πρώτη εθνική απογραφή της χώρας.
  • 1912 – Ο Τιτανικός ξεκινά θαλάσσιες δοκιμές.
  • 1917 – Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος: Ο Αμερικανός πρόεδρος Γούντροου Ουίλσον ζητά από το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών την κήρυξη του πολέμου κατά της Γερμανίας.
  • 1964 – «Κυβέρνηση λάσπης και βορβόρου» αποκαλεί την κυβέρνηση ο αρχηγός της Ε.Ρ.Ε. Παναγιώτης Κανελλόπουλος, κατόπιν καταγγελίας του υπουργού Οικονομικών Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, ότι στη νομισματική κρίση, κύριοι αγοραστές χρυσών λιρών ήταν οι «εκπρόσωποι της οικονομικής ολιγαρχίας της ΕΡΕ».
  • 1965 – Σοβαρά επεισόδια με 21 τραυματίες σημειώνονται στην Αθήνα κατά τη διάρκεια απαγορευμένης διαδήλωσης της Ε.Δ.Α. κατά της αμερικανικής παρουσίας στο Βιετνάμ.
  • 1967 – Ψυχοπαθής Γερμανός τουρίστας αναστατώνει την Αθήνα χτυπώντας επί ώρα, μετά τα μεσάνυχτα, την καμπάνα του Αγίου Γεωργίου στον Λυκαβηττό. Τελικά εντοπίζεται και συλλαμβάνεται, ύστερα από έρευνες της αστυνομίας σε όλα τα καμπαναριά του κέντρου.
  • 1968 – Απορρίπτεται αίτηση του Σταύρου Νιάρχου για ακύρωση της παράτασης ως το 2006 της συμφωνίας Δημοσίου-Ωνάση για την αποκλειστική εκμετάλλευση των αεροπορικών συγκοινωνιών από την Ολυμπιακή.
  • 1982 – Πόλεμος των Φόκλαντ: η Αργεντινή εισβάλλει στα νησιά Φόκλαντ.

Γεννήσεις

Θάνατοι

Επέτειοι και εορτές

Ορθόδοξη Εκκλησία

2 Απριλίου γιορτάζουν…

  • Ε΄ Κυριακή των Νηστειών – Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας

  • Οσίου Τίτου του θαυματουργού (θ΄αι.)
  • Μαρτύρων Αιδεσίου και Αμφιανού (†306)
  • Θεοδώρας και Ευθαλίας των παρθένων
  • Μάρτυρος Πολυκάρπου του εν Αλεξανδρεία
  • Οσίου Γρηγορίου του εν τω Κόλπω της Νικομήδειας
  • Νικητίου, επισκόπου Λυών
  • Οσίου Στεφάνου του Θαυματουργού
  • Οσιοπαρθενομάρτυρος Εύας της Νέας και των συν αυτή
  • Γεωργίου, επισκόπου Αζκουρίας της Γεωργίας
  • Σύναξη της Παναγίας Ρόδον το Αμάραντον στο Αμύνταιο
  • Σάββα, αρχιεπισκόπου Σουρώζ

2 Απριλίου γιορτάζουν…

 


  • Ε΄ Κυριακή των Νηστειών - Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας
  • Όσιος Τίτος ο Θαυματουργός
  • Άγιοι Αιδέσιος και Αμφιανός οι αυτάδελφοι
  • Άγιος Πολύκαρπος
  • Όσιος Γρηγόριος ο εν Νικομήδεια ασκήσας
  • Αγία Θεοδώρα η Παρθενομάρτυρας
  • Αγία Ebba η Οσιοπαρθενομάρτυρας η Νέα
  • Άγιος Γεώργιος Επίσκοπος Αζκουρίας
  • Άγιος Σάββας Αρχιεπίσκοπος Σουρώζ
  • Σύναξη της Παναγίας Ρόδον το Αμάραντον στο Αμύνταιο

……………………………………………………………………………………………………………………………………………..

  • Όσιος Τίτος ο Θαυματουργός. 

Ο Όσιος Τίτος είχε ψυχή με θερμή αγάπη στο Θεό και τον πλησίον. Όπως ο Κύριος είχε πει στους μαθητές του, «ἐμὸν βρῶμά ἐστιν ἵνα ποιῶ τὸ θέλημα τοῦ πέμψαντός με» ( Ιωάν., δ’ 34), δικό μου, δηλαδή, φαγητό είναι να πράττω το θέλημα Εκείνου (του Πατέρα Θεού) που με απέστειλε, έτσι συνέβαινε και στον όσιο Τίτο. Τροφή του ήταν να πράττει με κάθε τρόπο το θέλημα του ουρανίου Πατέρα και να χρησιμοποιεί τη ζωή του για την ηθική και πνευματική οικοδομή των αδελφών του.

Όταν έγινε μοναχός, έλαμψε με την φιλάδελφη συμπεριφορά του, την πραότητα και την επιείκεια. Ήταν χαρακτήρας που γνώριζε να παραβλέπει, να μακροθυμεί, να ανέχεται, να συνδιαλέγεται, να διαλύει τις παρεξηγήσεις, να κερδίζει γρήγορα την εμπιστοσύνη και να κατακτά τις καρδιές των άλλων. «Ετσι, έγινε πνευματικός ηγέτης μεγάλης αποδοχής και πλήθος λαϊκών και μοναχών ζητούσαν να ωφεληθούν από την συντροφιά του. Μάλιστα, ο Θεός αντάμειψε την καθαρότητα της ψυχής και της ζωής του με το χάρισμα να θαυματουργεί. Αφού έμεινε σταθερός στην πίστη μέχρι τέλους της ζωής του, αποδήμησε στον Κύριο, αφήνοντας πίσω του πολλούς μιμητές.

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. δ’.
Ἐν σοί Πάτερ ἀκριβῶς διεσώθη τό κατ᾽ εἰκόνα· λαβών γάρ τόν σταυρόν, ἠκολούθησας τῷ Χριστῷ, καί πράττων ἐδίδασκες, ὑπερορᾷν μέν σαρκός, παρέρχεται γάρ· ἐπιμελεῖσθαι δέ ψυχῆς, πράγματος ἀθανάτoυ· διό καί μετά Ἀγγέλων συναγάλλεται, Ὅσιε Τίτε τό πνεῦμά σου.
 
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα)
Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Ἀνατεθεῖς ἀπὸ παιδὸς τῷ Κυρίῳ, ἀγγελικῶς ἐπολιτεύσω ἐν κόσμῳ, καὶ τῶν θαυμάτων εἴληφας τὴν χάριν ἐκ Θεοῦ, ὅθεν ἐχρημάτισας, Μοναζόντων ἀλείπτης, Τίτε παμμακάριστε, καὶ σοφὸς οἰκονόμος. Ἄλλα μὴ παύση Πάτερ ἐκτενῶς, ὑπὲρ τοῦ κόσμου, Θεὸν ἰλεούμενος.
 
Κοντάκιον
Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Ἐγκρατείας ἄνθραξι, σαυτόν καθάρας, ἀρετῶν ἐξήστραψας, φωτοειδεῖς μαρμαρυγάς, καταφαιδρύνων τούς ψάλλοντας· Χαίροις ὦ Τίτε, Πατέρων ἀγλάϊσμα.
 
Κάθισμα
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Δακρύων τοῖς ῥεύμασι, καθάπερ δένδρον σοφέ, ἀεί πιαινόμενος, δικαιοσύνης καρπούς, πλουσίως ἐξήνθησας· ὅθεν σε συνελθόντες, ἐπαξίως τιμῶμεν, Τίτε θαυματοφόρε, ἀσκητῶν ὡραιότης, ἀλλὰ ταῖς ἱκεσίαις ταῖς σαῖς, πάντας περίσῳζε.
 
Ἕτερον Κάθισμα
Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Τὸν τοῦ βίου τάραχον, ἐγκαταλείψας, καὶ ἡσύχως ἅπαντα, ζήσας τὸν βίον σου σοφέ, πρὸς τὸν Θεὸν μεταβέβηκας, θαυματοφόρε Πατὴρ ἡμῶν ὅσιε.
  • Άγιοι Αιδέσιος και Αμφιανός οι αυτάδελφοι. 

Ευλογημένα παραδείγματα πνευματικού αγώνος μέσα στον κόσμο με τις ποικίλες σειρήνες του, αποτελούν και οι δύο φοιτητές Άγιοι Μάρτυρες Aμφιανός και Aιδέσιος. Πηγή πληροφοριών των δύο αδελφών μαρτύρων είναι ο Ευσέβιος Καισαρείας. Κατάγονται από επιφανείς γονείς που διαμένουν στην Γάζα, σημαντική πόλη της Λυκίας. O μάρτυς Aμφιανός πηγαίνει για σπουδές στα εκπαιδευτήρια της Bηρυττού, πανεπιστημιακής κυψέλης της εποχής, που μάλιστα φημιζόταν για τις νομικές κυρίως σπουδές. Επιστρέφει στην πατρική εστία αλώβητος από τις παγίδες του εχθρού που παραμόνευαν σε μια μεγάλη και κοσμοπολίτικη πόλη, όπως η Bηρυττός. Μη μπορώντας να υποφέρει τη συμβίωση με την οικογένειά του και τους συγγενείς του λόγω της διαφορετικότητας του πνεύματος που τους διακατείχε, καταφεύγει στην Kαισάρεια της Παλαιστίνης, συγκατοικεί εκεί με τον κατοπινό μάρτυρα Πάμφιλο (βλέπε 5 Νοεμβρίου) και τους μαθητές του και ασκείται μαζί τους.

Το τρίτο έτος του δεύτερου διωγμού κατά των Χριστιανών, γύρω στο 305 μ.X., αποστέλλονται γράμματα από τον αυτοκράτορα Mαξιμίνο τον B’ να θυσιάσουν όλοι οι κάτοικοι ανεξαιρέτως σε ειδωλολατρικούς ναούς. Καθώς ο άρχων της Kαισάρειας της Παλαιστίνης Oυρβανός ετοιμάζεται να θυσιάσει στα είδωλα, τον πλησιάζει ο Aμφιανός προσπερνώντας με τόλμη τη στρατιωτική παράταξη, του πιάνει το χέρι και τον εμποδίζει να τελέσει τη θυσία. Ελέγχει τον άρχοντα λέγοντας του ότι δεν μπορεί να θυσιάζει στους δαίμονες και στα είδωλα και να εγκαταλείπει τον ένα και αληθινό Θεό. Oι στρατιώτες του ηγεμόνα τον αρπάζουν, τον χτυπούν, τον κλωτσούν, του σπάζουν το στόμα, τον οδηγούν στο δεσμωτήριο και τον υποβάλλουν στη φάλαγγα. Tην επόμενη, του ξεσκίζουν τα πλευρά, τα σπλάχνα, το πρόσωπο και τον αυχένα ώστε παραμορφώνεται το νεανικό του κάλλος. Του περιτυλίσσουν τα πόδια με λινά υφάσματα ποτισμένα με λάδι και τα ανάβουν με φωτιά. O Aμφιανός αντιστέκεται με ανδρεία χωρίς να υποχωρήσει κατ’ ελάχιστον από την πίστη του. Oδηγείται στο δεσμωτήριο και μετά από τρεις ημέρες ρίχνεται στη θάλασσα. Τότε, γίνεται ισχυρός σεισμός και η πόλη ταράσσεται ολόκληρη, ενώ συγχρόνως το σώμα του αγίου εκβράζεται από τη θάλασσα.

Παρόμοια η πίστη και η δυναμικότητα του ομοπάτριου αδελφού του, Aιδέσιου. O Aιδέσιος ήταν περισσότερο μορφωμένος από τον αδελφό του Aμφιανό και είχε μείνει περισσότερο χρόνο κοντά στον Παμφίλο. Συνελήφθη την εποχή του ίδιου διωγμού και είχε παραδοθεί στα μεταλλεία χαλκού της Παλαιστίνης. Μεταβαίνει στη συνέχεια στην Αλεξάνδρεια όπου εκεί τον περιμένει ο θρίαμβος του μαρτυρίου. O δικαστής Ιεροκλής (και άρχοντας της Αιγύπτου) δεν περιορίζεται στην εκτέλεση της αυτοκρατορικής διαταγής (θυσία των κατοίκων στα είδωλα), αλλά παραδίδει χριστιανές παρθένους σε πορνοτρόφους να τις ρίξουν στην ασέλγεια. O Aιδέσιος ελέγχει τον Ιεροκλή με τα λόγια του, αλλά και τον γρονθοκοπά με τα ίδια του τα χέρια, τον πληγώνει και τον ρίχνει κάτω, θέλοντας έτσι να τον αποτρέψει από το να προσβάλλει τις δούλες του Θεού. Οι στρατιώτες του ηγεμόνα τον συλλαμβάνουν, τον βασανίζουν και τέλος τον καταβυθίζουν στη θάλασσα, όπως τον αδελφό του Aμφιανό.

    • Άγιος Πολύκαρπος. 

Ο Άγιος Μάρτυς Πολύκαρπος έζησε κατά τους χρόνους της βασιλείας του ασεβούς Μαξιμιανού (286 – 305 μ.Χ.) και καταγόταν από την πόλη της Αλεξάνδρειας. Όντας Χριστιανός και έχοντας πολύ ζήλο για τον Θεό, παρατηρώντας κάθε ημέρα τους φυλακισμένους να ομολογούν τον Χριστό και να δοκιμάζονται με διάφορα βασανιστήρια, δεν άντεχε να υπομένει. Και όταν κάποια μέρα είδε τον άρχοντα να κάθεται και το αίμα των ανθρώπων να χύνεται σαν νερό, αφού στάθηκε μπροστά του, τον έλεγξε και είπε: «Γιατί τόσο πολύ λησμόνησες την ανθρώπινη φύση, ακόρεστε σκύλε, και κομματιάζεις τους συγγενείς και ομοεθνείς ανθρώπους με τα ξίφη σαν ξύλα, επειδή κηρύττουν τον αληθινό Θεό και ελέγχουν την πλάνη των ειδωλολατρών, όπως και εγώ που είμαι δούλος του Χριστού;». Εξαιτίας αυτών και επειδή εξόργισε τον άρχοντα, συνελήφθη και βασανίσθηκε. Και αφού μέχρι τέλους είχε το όνομα του Χριστού στα χείλη, αποκεφαλίσθηκε.

    • Όσιος Γρηγόριος ο εν Νικομήδεια ασκήσας. 

Ο Όσιος Γρηγόριος γεννήθηκε το 1190 μ.Χ. και καταγόταν από τα μέρη Βιθυνίας. Ο Γρηγόριος, από παιδί έζησε ζωή σύμφωνα με τα παραγγέλματα του Ευαγγελίου. Στις σπουδές του αναδείχτηκε ευφυέστατος και επιμελέστατος. Τη μάθηση του αυτή χρησιμοποίησε για την Εκκλησία και για την πνευματική οικοδομή του πλησίον. Μετά από καιρό ο Γρηγόριος αποσύρθηκε σ’ ένα από τα πιο φημισμένα μοναστήρια της εποχής του. Εκεί έλαμψε με την αρετή του. Αλλά μερικοί φθονεροί μοναχοί τον συκοφάντησαν, ότι δήθεν έκλεψε ιερά σκεύη της Μονής. Η αθωότητα του αποδείχτηκε, αλλά ο Γρηγόριος έφυγε από το μοναστήρι εκείνο και πήγε σ’ άλλο, οπού μόναζε και ο αδελφός του.
Εκεί ο Γρηγόριος ανέπτυξε ακόμα περισσότερο τις γνώσεις και τις αρετές του, με αποτέλεσμα να τον κάνουν Ιερέα. Κατόπιν πήγε σ’ ένα διπλανό χωριό, όπου με τις γνώσεις και την μεγάλη του πνευματικότητα, βοηθούσε τους συνανθρώπους του. Ο σατανάς, μέσω των οργάνων του, του έστησε πολλές παγίδες. Αλλά ο Γρηγόριος, με τη χάρη του Θεού, τις ξεπέρασε άθικτος. Πέθανε σε ηλικία 50 χρονών την 2α Απριλίου 1240 μ.Χ., αφού αγωνίστηκε με τις γνώσεις του για τον πλησίον μέχρι τελευταίας του πνοής.

  • Αγία Θεοδώρα η Παρθενομάρτυρας. 

Η Αγία Θεοδώρα καταγόταν από την Τύρο της Φοινίκης και δεκαεπτά χρονών παρουσιάστηκε στον άρχοντα της Παλαιστίνης Ουρβανό, ο όποιος τη ρώτησε αν πράγματι πιστεύει στον Χριστό. Η Θεοδώρα με εκπληκτικό θάρρος ομολόγησε ότι πράγματι πιστεύει. Τότε την έδειραν σκληρά στα πλευρά και τους μαστούς. Κατόπιν την έριξαν στη θάλασσα, όπου παρέδωσε την ψυχή της στα χέρια του Θεού και έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου. Όπως αναφέρει και ο Άγιος Νικόδημος, είναι πολύ πιθανό η Αγία αυτή να είναι η ίδια, με την Αγία Θεοδοσία της 29ης Μαΐου, διότι τα βιογραφικά τους στοιχεία είναι, σχεδόν, όμοια.

  • Αγία Ebba η Οσιοπαρθενομάρτυρας η Νέα. 

Η Αγία Οσιοπαρθενομάρτυς Ebba έζησε κατά τον 9ο αιώνα μ.Χ. και ήταν ηγούμενη της μονής Κόλτινγκχαμ, της μεγαλύτερης μονής της Σκωτίας. Η μονή αυτή είχε ιδρυθεί υπό της Οσίας Ebba της Πρεσβυτερας (τιμάται 25 Αυγούστου), αδελφής των βασιλέων του Νορθάμπερλαντ, Οσβάλδου και Όσγουι. Το έτος 870 μ.Χ., κατά την διάρκεια εισβολής Δανών πειρατών στις ακτές της μονής, η Οσία ανήσυχη όχι για την σωτηρία της ζωής της αλλά για την διατήρηση της αγνότητάς της καθώς και των άλλων μοναζουσών, μόλις οι επιδρομείς εισέβαλαν στον περίβολο της μονής, συγκέντρωσε τις μοναχές στο ηγουμενείο και μετά από συγκινητικές συμβουλές απέκοψε με λεπίδα την μύτη και το άνω χείλος της. Την πράξη αυτή μιμήθηκαν όλες οι αδελφές. Οι εισβολείς, όταν εισήλθαν στο χώρο όπου οι μοναχές ήταν συναγμένες, βρέθηκαν μπροστά σε ένα φρικιαστικό θέαμα. Αυτό όμως δεν τους εμπόδισε να πυρπολήσουν την μονή και να κάψουν ζωντανή την Οσία Ebba μαζί με όλες τις μοναχές.

  • Άγιος Γεώργιος Επίσκοπος Αζκουρίας. 
Ο Άγιος Γεώργιος (Μαζκουερέλι) έζησε μεταξύ του 9ου και του 10ου αιώνα μ.Χ. στη Γεωργία και ήταν Επίσκοπος Αζκουρίας. Κοιμήθηκε οσίως με ειρήνη.
  • Άγιος Σάββας Αρχιεπίσκοπος Σουρώζ. 

Ο Άγιος Σάββας έζησε κατά τον 12ο αιώνα μ.Χ. στην Κριμαία και εξελέγη Επίσκοπος της πόλεως Σουρώζ, το σημερινό Σουδάκ. Ότι γνωρίζουμε γι’ αυτόν έχει σωθεί σε υποσημειώσεις σε ένα ελληνικό Μηναίο του 12ου αιώνος μ.Χ. Πέντε χιλιόμετρα από την πόλη του Σουρώζ υπάρχει ένα όρος, το οποίο καλείται Άγιος Σάββας, όπου διατηρούνται τα υπολείμματα μιας εκκλησίας και μιας σπηλιάς. Εκεί προφανώς ο Άγιος πέθανε και ενταφιάσθηκε και το έτος 1872 μ.Χ. βρέθηκε μία εικόνα του.