Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2017

Σήμερα 13 Φεβρουαρίου γιορτάζουν…

Ορθόδοξη Εκκλησία
  • Άγιοι Ακύλας και Πρίσκιλλα οι Απόστολοι.  
    Οι Άγιοι Απόστολοι Ακύλας και Πρίσκιλλα ήταν ζευγάρι Ιουδαίων και καταγόταν από τον Πόντο. Κατοικούσαν στην Κόρινθο και εξασκούσαν το επάγγελμα του σκηνοποιού. Ήσαν δε άνθρωποι ενάρετοι και ευσεβείς.
    Όταν ο απόστολος Παύλος, επισκέφθηκε την Κόρινθο, για να διδάξει την ορθόδοξη πίστη, το ζεύγος του προσέφερε θερμή φιλοξενία καθώς είχε εντυπωσιαστεί με το κήρυγμά του. Τόσο τους άγγιξε ο φλογερός και σωτήριος λόγος του απόστολου, ώστε αφού κατηχήθηκαν και βαπτίσθηκαν από αυτόν, αποφάσισαν να τον ακολουθήσουν στις περιοδείες του ως βοηθοί του. O απόστολος εντυπωσιάσθηκε τόσο από τις αρετές και τη χριστιανική τους δράση ώστε τους μνημονεύει στις επιστολές του γράφοντας ότι για τις προσφερθείσες υπηρεσίες τους και το θάρρος είναι ευγνώμων όχι μόνον εκείνος, αλλά και όλες οι εκκλησίες των εθνών.
    Αργότερα οι διώκτες του χριστιανισμού τούς συνέλαβαν και αποκεφάλισαν τούς Αγίους χαρίζοντάς τους μαζί με τον τίτλο των Αποστόλων και τον τίτλο των Μαρτύρων.
    O Άγιος Aκύλας εορτάζεται και στις 14 Ιουλίου.
    Ἀπολυτίκιον
    Ἦχος δ’.
    Χριστὸν ἀγαπήσαντες καὶ φωτισθέντες τὸν νοῦν, τὴ πίστει ἐνούμενοι καὶ συζυγία σεμνή, Ἀκύλας καὶ Πρισκίλλα ἤσαν μὲν προεστῶτες ἐκκλησίας κατ’ οἶκον, Παύλου δὲ τοῦ φωστῆρος συνεργοὶ καὶ προστᾶται. Διὸ αὐτοὺς τιμήσωμεν καὶ μιμησώμεθα.
  • Όσιος Μαρτινιανός.
    O Όσιος Μαρτινιανός καταγόταν από την Καισάρεια της Παλαιστίνης και έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Θεοδοσίου του Μικρού στις αρχές του 5ου μ.Χ. αιώνα. Από μικρός ποθούσε τον βίο της άσκησης και της αφοσίωσης.
    Σε ηλικία 18 ετών αποσύρθηκε στο όρος του Κιβωτού και ζούσε εκεί ασκούμενος στην προσευχή και την νηστεία. Κάποια γυναίκα αμαρτωλή εμφανίστηκε με δολιότητα στη θύρα του κελιού του Αγίου και παρακαλούσε να την δεχθεί για διανυκτέρευση μέσα στο κελί, διότι έχασε, όπως έλεγε, το δρόμο και κινδύνευε να κατασπαραχθεί από τα θηρία κατά την διάρκεια της νύχτας. Ο Άγιος ενεργώντας με φιλανθρωπία την φιλοξένησε στο εξωτερικό μέρος του ερημητηρίου του. Η γυναίκα αυτή όμως απέβαλε το προσωπείο και ποικιλοτρόπως προκαλούσε τον Άγιο. Ο γενναίος τους Χριστού αθλητής προς κατανίκηση της εμπαθούς επιθυμίας, άναψε φωτιά και έριξε τον εαυτό του εντός αυτής. Μόλις η γυναίκα είδε αυτό, τα μάτια του πνεύματός της που έβλεπαν μόνο την διαφθορά, ανέβλεψαν για πρώτη φορά. Η αμαρτωλή γυναίκα μετανόησε και αφού έφυγε έγινε μοναχή με το όνομα Παύλα και σώθηκε ζώντας οσιακά στη Βηθλεέμ.
    Η φήμη του, εξαπλώθηκε γρήγορα σε όλη τη γύρω περιοχή, με αποτέλεσμα να συρρέουν στο κελί του πλήθος κόσμου, που ζητούσε παρηγοριά και τις συμβουλές του. Μεταξύ των άλλων έρχονταν και γυναίκες και κόρες, ζητώντας στήριγμα κατά των καταιγίδων και ασπίδα κατά των πειρασμών της ζωής.
    Ο Μαρτινιανός, κάνοντας το έργο του πνευματικού, πήγε σε πολλά μέρη. Τελικά κατέληξε σ’ ένα ησυχαστήριο έξω από την Αθήνα. Συχνά δε έλεγε τα λόγια των αποστόλων Πέτρου και Παύλου: ότι ο Διάβολος περιέρχεται σα θηρίο και ζητά ποιόν να καταπιεί. Οφείλουμε λοιπόν να προφυλαγώμαστε από τις επιθέσεις του, έτοιμοι πάντοτε για να τον αποκρούσομε. Πέθανε σε βαθιά γεράματα στο ερημητήριό του περί τα τέλη του 5ου ή τις αρχές του 6ου αιώνα μ.Χ.
    Η Σύναξη του Οσίου ετελείτο στο Αποστολείο των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, που ήταν κοντά στην Μεγάλη Εκκλησία.
    Ἀπολυτίκιον
    Ἦχος δ’.
    Τήν φλόγα τῶν πειρασμῶν, δακρύων τοῖς ὀχετοῖς, ἐναπέσβεσας Μακάριε, καί τῆς θαλάσσης τά κύματα, καί τῶν θηρῶν τά ὁρμήματα, χαλινώσας ἐκραύγαζες· Δεδοξασμένος εἶ Παντοδύναμε, πυρός καί ζάλης ὁ σώσας με.
  • Άγιος Ευλόγιος Αρχιεπίσκοπος Αλεξάνδρειας. Ο Άγιος Ευλόγιος καταγόταν από την Συρία και διακόνησε ως Πρεσβύτερος στην Αντιόχεια. Έζησε στα χρόνια της βασιλείας των αυτοκρατόρων Τιβερίου Α’ του Θρακός (578-582 μ.Χ.), Μαυρικίου (582-602 μ.Χ.) και Φωκά (602-610 μ.Χ.) και έκανε Αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας προ του Αγίου Ιωάννου του Ελεήμονος, στα χρόνια 579 – 607 μ.Χ.Έζησε ζωή αγία, έκανε και πολλά θαύματα, ένα από τα όποια είναι και αυτό. Όταν ο Άγιος Λέων, επίσκοπος Ρώμης (βλέπε 18 Φεβρουαρίου), έγραψε την πολυθρύλητη εκείνη επιστολή της Ορθοδοξίας και την έστειλε στην Δ’ Οικουμενική Σύνοδο, που έγινε στη Χαλκηδόνα, τη διάβασε ο Όσιος αυτός Εύλόγιος και όχι μόνο την επαίνεσε αλλά και σ’ όλους τη διακήρυξε. Ο Θεός θέλοντας να χαροποιήσει και τους δύο Αγίους άνδρες, έστειλε Άγγελο στον Ευλόγιο, με σχήμα Αρχιδιακόνου του Λέοντα, που τον ευχαριστούσε διότι αποδέχτηκε την επιστολή του Λέοντα. Ο Ευλόγιος συνομιλούσε με τον Άγγελο, νομίζοντας ότι συνομιλούσε με τον Αρχιδιάκονο του Πάπα Λέοντα. Όταν όμως έγινε άφαντος ο Άγγελος από μπροστά του, τότε κατάλαβε ότι ήταν Άγγελος Κυρίου και αφού ευχαρίστησε τον Θεό, παρέδωσε την αγία του ψυχή στα χέρια Του το 607 μ.Χ.
    Σώζονται επτά κεφάλαια από το δογματικό έργο αυτού «Περί των δύο φύσεων του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού», αποσπάσματα από λόγο «Περί τριάδος και της Θείας Οικονομίας». Σώζεται, επίσης, λόγος «Εις τα Βαΐα και εις τον πώλον», αμφιβόλου όμως γνησιότητας.
  • Άγιοι Πατήρ και Υιός.
  • Όσιος Συμεών Κτήτορας της Μονής Χιλανδαρίου Αγίου Όρους. Ο Όσιος Συμεών ήταν βασιλιάς των Σέρβων με το όνομα Στέφανος Α’ Νεμάνια (στις Βυζαντινές πηγές Νεεμάν) και πατέρας του Οσίου Σάββα, πρώτου Αρχιεπισκόπου Σερβίας (14 Ιανουαρίου). Το 1196 μ.Χ. παραιτήθηκε από τον θρόνο και αναχώρησε στο Άγιον Όρος, όπου μαζί με τον γιο του έκτισε τη Μονή Χιλιανταρίου.Ο Όσιος Συμεών κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1200 και ενταφιάσθηκε στη νότια πλευρά του καθολικού της Ιεράς Μονής Χιλανδαρίου. Κατά το έτος 1208, ο όσιος Σάββας αποφασίζει να προβεί στην ανακομιδή των ιερών λειψάνων του πατέρα του και τη μετακομιδή αυτών στην πατρίδα του. Την ημέρα της ανακομιδής εκχύθηκε από τα ιερά λείψανα άφθονο και ευώδες μύρο, συνέχισε δε να ρέει και για λίγες ακόμη ημέρες μετά την ανακομιδή, από τον κενό πλέον τάφο. Ήταν και αυτό τρανό δείγμα της αγιότητας του Οσίου Συμεών, ο οποίος έκτοτε επονομάζεται «Μυροβλήτης». Ο Άγιος Σάββας εναπέθεσε τα ιερά λείψανα στη μονή της μετανοίας του πατρός του, τη μονή Στουντένιτσα, όπου και φυλάσσονται μέχρι σήμερα.
    Ο τάφος του Οσίου Συμεών του Μυροβλήτου, φέρει σήμερα αργυρό επικάλυμμα με ανάγλυφες παραστάσεις. Από τον τάφο, ματά την ανακομιδή των ιερών λειψάνων, φύτρωσε μόνο του με θαυματουργικό τρόπο, άνευ σποράς, ένα κλήμα για παρηγοριά των Πατέρων της Μονής. Τα σταφύλια του κλήματος αυτού θεραπεύουν θαυματουργικά την στείρωση των ατέκνων γυναικών.
  • Άγιος Γεώργιος Αρχιεπίσκοπος Λευκορωσίας. Ο Άγιος Γεώργιος, κατά κόσμο Γρηγόριος Ιωσήφοβιτς Κονίσκιυ, καταγόταν από επιφανή οικογένεια και γεννήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 1717 στην πόλη Νεζίν. Σπούδασε στη θεολογική ακαδημία του Κιέβου και έγινε μοναχός στη Μεγάλη Λαύρα του Κιέβου. Εξελέγη Αρχιεπίσκοπος της Λευκορωσίας και κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1795.
  • Οσία Σεραφείμα εκ Ρωσίας. Η Οσία Σεραφείμα, κατά κόσμο Ευθυμία Εφίμοβα Μοργκατσέβα, γεννήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 1806 στο χωριό Νίνζε-Λομώφ της επαρχίας Ριαζάν και ασκήτεψε σε μονή του Σεζένοβο της Ρωσίας. Κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1877.
  • Ανάμνηση των Εγκαινίων του Ναού της Θεοτόκου και της Αγίας Θέκλας εν τω όρει Ποσαλέως.
  • Όσιος Μαϋουμάς. Οι γραμματικές γνώσεις του Οσίου ήταν μέτριες. Διακρίθηκε όμως, για την πολύ ενάρετη ζωή του. Η εξωτερική του εμφάνιση ήταν μάλλον άσχημη. Και όμως, ενώ ο ίδιος ντυνόταν με παλιά φορέματα, τα φιλάνθρωπο έργα του ήταν πλούσια και αμέτρητα. Το κελί του έμενε πάντοτε ανοικτό για τους φτωχούς και τους ξένους, εφοδιαζόμενος δε με σιτάρι και λάδι, μοίραζε σ’ όσους απ’ αυτούς είχαν ανάγκη. Όταν κάποτε πληροφορήθηκε ότι ο άρχοντας της κωμοπόλεώς τους καταπίεζε τους γεωργούς, δεν δίστασε να παρουσιασθεί μπροστά στον υπερήφανο και λαμπροφορεμένο εκείνο εγωιστή με τα φτωχικά του ρούχα, και να του δώσει μαθήματα δικαιοσύνης και ευγενείας. Έτσι με τέτοιες άγιες ασχολίες τελείωσε τη θεοφιλή ζωή του. (Η μνήμη του επαναλαμβάνεται και στις 13 Φεβρουαρίου σαν Όσιος Μαϋουμάς ή Μαϊουμάς).
  • Ανακομιδή των ιερών λειψάνων του Αγίου Edward βασιλέα της Αγγλίας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου