Αργίες και εορτές
- Γκάνα – Ημέρα ανεξαρτησίας (από το Ηνωμένο Βασίλειο το 1957)
- Νησί Νόρφολκ – Ίδρυση (1788)
Ορθόδοξη Εκκλησία
Άγιοι Τεσσαράκοντα δύο Μάρτυρες από το Αμόριο. Οι Άγιοι Τεσσαράκοντα δύο Μάρτυρες έζησαν στα χρόνια της βασιλείας του Θεοφίλου του εικονομάχου (829 – 842 μ.Χ.) και ήταν στρατηγοί και ταξιάρχες, πλούσιοι και ευγενείς. Ο Άγιος Θεόδωρος ήταν στρατηγός και πρωτοσπαθάριος, ο Άγιος Θεόφιλος στρατηγός και πατρίκιος, ο Άγιος Κάλλιστος τουρμάρχης, ο Άγιος Κωνσταντίνος δρουγγάριος, ο Άγιος Βασσόης δρομεύς, οι Άγιοι Μελισσηνός και Αέτιος στρατηγοί, ο Άγιος Κρατερός ευνούχος, ο άλλος Άγιος Κρατερός στρατηγός και ο Άγιος Κύριλλος επίσης στρατηγός.
Εκείνο τον καιρό, αφού βγήκε από την Συρία ο Αμηράς με αναρίθμητο στρατό, κατά των ανατολικών μερών της επικράτειας των Ρωμαίων, απεστάλησαν από τον βασιλέα στρατιώτες, για να προστατέψουν την πόλη του Αμορίου, πρωτεύουσας της Φρυγίας. Και όταν είδαν το άπειρο πλήθος των Σαρακηνών, εισήλθαν στο εσωτερικό μέρος του κάστρου αγωνιζόμενοι με καρτερία. Εκεί, αφού συνελήφθησαν, το έτος 838 μ.Χ., από τον χαλίφη Μοτασέμ, οδηγήθηκαν εις Σάμαρα της Μεσοποταμίας και κλείσθηκαν στη φυλακή. Ο χαλίφης τους υποσχέθηκε να τους αποκαταστήσει στα αξιώματά τους, εάν αλλαξοπιστήσουν και γίνουν Μωαμεθανοί. Όμως οι Άγιοι Μάρτυρες αρνήθηκαν με γενναιότητα και ομολόγησαν την πίστη τους στον Χριστό. Και αφού υπέστησαν πολλές ταλαιπωρίες και απάνθρωπα βασανιστήρια, αποκεφαλίσθηκαν, το έτος 842 μ.Χ. και έτσι σφράγισαν την ομολογία τους για τον Χριστό με το αίμα τους. Ναό επ’ ονόματι των Αγίων τεσσαράκοντα δύο τούτων Μαρτύρων ανήγειρε στο παλάτι των Πηγών ο αυτοκράτορας Βασίλειος Β’ (976 – 1025 μ.Χ.).
Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα)
Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα.
Τὴν θεοσύλλεκτον, τοῦ Λόγου φάλαγγα, τοὺς Τεσσαράκοντα καὶ δυὸ Μάρτυρας, τοὺς ἐν μίᾳ πάντας σπουδή, ἀθλήσαντας τιμήσωμεν οὗτοι γὰρ τῆς πίστεως, ἡνωμένοι τὴ χάριτι , δῆμον ἀκαθαίρετον, ἱερῶς συνεκρότησαν, καὶ ὤφθησαν Χριστοῦ κληρονόμοι, ξίφει τμηθέντες τοὺς αὐχένας.
Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα.
Τὴν θεοσύλλεκτον, τοῦ Λόγου φάλαγγα, τοὺς Τεσσαράκοντα καὶ δυὸ Μάρτυρας, τοὺς ἐν μίᾳ πάντας σπουδή, ἀθλήσαντας τιμήσωμεν οὗτοι γὰρ τῆς πίστεως, ἡνωμένοι τὴ χάριτι , δῆμον ἀκαθαίρετον, ἱερῶς συνεκρότησαν, καὶ ὤφθησαν Χριστοῦ κληρονόμοι, ξίφει τμηθέντες τοὺς αὐχένας.
Μνήμη Ευρέσεως Τιμίου Σταυρού μετά των Τιμίων Ήλων υπό της Αγίας Ελένης. Η Αγία Ελένη (247 – 328 μ.Χ.), μητέρα του πρώτου Χριστινανού αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Α’ του Μεγάλου (280/288 – 337 μ.Χ.), το έτος 326 μ.Χ. πήγε στην Ιερουσαλήμ, όπου «μὲ μέγαν κόπον καὶ πολλὴν ἔξοδον καὶ φοβερίσματα ηὖρεν τὸν τίμιον σταυρὸν καὶ τοὺς ἄλλους δυὸ σταυροὺς τῶν λῃστῶν», όπως γράφει ο Κύπριος Χρονογράφος Λεόντιος Μαχαιράς.
Κατά την παράδοση, ύστερα από την πληροφορία κάποιου Εβραίου, με το όνομα Ιούδας, υποδείχθηκε η θέση όπου έγινε η ανασκαφή, κατά την οποία βρέθηκαν τρεις σταυροί, ήτοι του Χριστού και των δύο ληστών. Επειδή, όμως, δεν ήταν δυνατόν να αναγνωρισθεί ποιος από τους τρεις σταυρούς ήταν του Κυρίου, η Αγία Ελένη παρακάλεσε να τεθεί διαδοχικά επάνω στους σταυρούς ένας νεκρός που τον πήγαιναν για ενταφιασμό. Μόλις λοιπόν ο νεκρός ετέθη επί του Σταυρού του Κυρίου αναστήθηκε. Η Αγία Ελένη έθεσε τότε τα θεμέλια του Ναού της Αναστάσεως, την ανέγερση του οποίου διέταξε ο Μέγας Κωνσταντίνος, όταν πληροφορήθηκε την εύρεση του Τιμίου Σταυρού. Ο Μέγας Κωνσταντίνος το μεν ήμισυ του Τιμίου Σταυρού το άφησε στα Ιεροσόλυμα, όπου μεγάλο μέρος φυλάσσεται μέχρι σήμερα, το δε άλλο ήμισυ μετά των ήλων (καρφιών) το μετακόμισε στην Κωνσταντινούπολη.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’.
Σῶσον Κύριε τὸν λαόν σου, καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου, νίκᾳς τοὶς Βασιλεύσι, κατὰ βαρβάρων δωρούμενος, καὶ τὸ σὸν φυλάττων, διὰ τοῦ Σταυροῦ σου πολίτευμα.
Ἦχος α’.
Σῶσον Κύριε τὸν λαόν σου, καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου, νίκᾳς τοὶς Βασιλεύσι, κατὰ βαρβάρων δωρούμενος, καὶ τὸ σὸν φυλάττων, διὰ τοῦ Σταυροῦ σου πολίτευμα.
Όσιος Ησύχιος ο Θαυματουργός. Ο Όσιος Ησύχιος καταγόταν από την αρχαία πόλη Άνδραπα (ή Άνδράκινα ή – κατά τον Μ. Γαλανό – Νέα Κλαυδιούπολη) της Γαλατίας. Σε νεαρή ηλικία, φλεγόμενος από πόθο για τη μοναχική πολιτεία, εγκατέλειψε την πατρίδα του και κατέφυγε στα προς την θάλασσα μέρη της Αρδανίας, προς το όρος του Μαΐωνος, όπου έκτισε καλύβα και διέμενε καλλιεργώντας τους έρημους αγρούς που βρίσκονταν γύρω από το κελί του. Για το άνυδρο του τόπου κατέβηκε στους πρόποδες του βουνού, όπου βρήκε πηγή νερού και εκεί έκτισε ναό αφιερωμένο στον Απόστολο Ανδρέα. Έζησε αυστηρό ασκητικό βίο και ο Θεός του δώρισε το χάρισμα της θαυματουργίας.
Ο Όσιος Ησύχιος κοιμήθηκε σε βαθύ γήρας με ειρήνη και ενταφιάσθηκε εντός του ναού, που είχε οικοδομήσει, πλησίον της δεσποτικής πύλης και μέσα σε λίθινη λάρνακα. Κατά το έτος 781 μ.Χ., ο Επίσκοπος Αμασείας Θεοφύλακτος μετέφερε το ιερό λείψανο αυτού στην Αμάσεια και απέθεσε αυτό στο δεξιό μέρος του Θυσιαστηρίου. Η μνήμη του Οσίου Ησυχίου επαναλαμβάνεται και στις 10 Μαΐου.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Τὴν σὴν κλῆσιν σφραγίζων Πάτερ τῷ τρόπῳ σου, ἐν ἡσυχίᾳ διῆλθες τὴν σὴν ὁσίαν ζωήν, καὶ ἐδόξασας Χριστὸν τῇ πολιτείᾳ σου· καὶ θαυμάτων αὐτουργός, ἀνεδείχθης ἀληθῶς, Ἡσύχιε θεοφόρε, διὰ παντὸς ἱκετεύων, ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Τὴν σὴν κλῆσιν σφραγίζων Πάτερ τῷ τρόπῳ σου, ἐν ἡσυχίᾳ διῆλθες τὴν σὴν ὁσίαν ζωήν, καὶ ἐδόξασας Χριστὸν τῇ πολιτείᾳ σου· καὶ θαυμάτων αὐτουργός, ἀνεδείχθης ἀληθῶς, Ἡσύχιε θεοφόρε, διὰ παντὸς ἱκετεύων, ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Όσιος Αρκάδιος. Ο Όσιος Αρκάδιος ασκήτεψε στην Κύπρο κατά τον 4ο αιώνα μ.Χ. και ήταν «ὀσφὺν νοητὴν ἀρεταὶς ἐζωσμένος». Έκανε πολλούς αγώνες στα χρόνια της βασιλείας του Κωνσταντίνου του Μεγάλου και ωφελούσε πολλούς, όχι μόνο με τον βίο και την αρετή, αλλά και με τη διδασκαλία και τη συμβουλή. Κοιμήθηκε με ειρήνη.
Όσιος Μάξιμος Οσιομάρτυρας. Ο Όσιος Μάξιμος μαρτύρησε δια λιθοβολισμού.
Άγιος Ευφρόσυνος. Ο Άγιος Ευφρόσυνος μαρτύρησε αφού τον περιέλουσαν με βραστό νερό.
Άγιοι Ιουλιανός και Εύβουλος. Οι Άγιοι Μάρτυρες Ιουλιανός και Εύβουλος ο ιατρός, ήταν μαθητές του Οσίου Αρκαδίου (βλέπε ίδια ημέρα). Ερχόμενοι προς αυτόν και στηριζόμενοι στα λόγια του φρόντιζαν για την αρετή και την κατά Θεόν αύξησή τους. Συνελήφθησαν από τους ειδωλολάτρες κατά την βασιλεία του ασεβούς Ιουλιανού του Παραβάτου (361 – 363 μ.Χ.) και αφού βασανίσθηκαν υπερβολικά, αποκεφαλίσθηκαν. Όταν έμαθε τα γενόμενα ο Όσιος Αρκάδιος λυπήθηκε, ευχαρίστησε όμως τον Θεό, ο Οποίος τα οικονόμησε έτσι.
Όσιος Ιώβ ο Ερημίτης. Ο Όσιος Ιώβ, κατά κόσμον Ιωάννης, γεννήθηκε στην Μόσχα το έτος 1635 μ.Χ. Στις 3 Απριλίου 1701 μ.Χ. εκάρη μοναχός με το όνομα Ιώβ στη μονή του Σολόφσκι και άρχισε τους πνευματικούς αγώνες υπό την καθοδήγηση του στάρετς Ιωνά. Κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1720 μ.Χ.
Ανακομιδή των Ιερών Λειψάνων του Αγίου Νεομάρτυρα Αβρααμίου του εκ Βουλγαρίας. Ο Άγιος Νεομάρτυς Αβραάμιος τιμάται την 1η Απριλίου. Η Ανακομιδή των ιερών λειψάνων αυτού έγινε στις 6 Μαρτίου του έτους 1230 μ.Χ. από το μεγάλο πρίγκιπα του Βλαντιμίρ Γεώργιο (τιμάται 4 Φεβρουαρίου), ο οποίος τα εναπέθεσε στον ιερό ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου της μονής του Κνιατζινίν.
Άγιος Αρκάδιος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου. Ο Άγιος Αρκάδιος συγκαταριθμείται υπό του Λεοντίου Μαχαιρά μεταξύ των Αγίων της Εκκλησίας της Κύπρου. Διετέλεσε Αρχιεπίσκοπος Κύπρου και κοιμήθηκε με ειρήνη.
Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου της Ουρανίου Χαράς εν Μόσχα. Η ιερά εικόνα της Παναγίας της «Ουρανίου Χαράς» φυλάσσεται στο παρεκκλήσι του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στον καθεδρικό ναό του Κρεμλίνου. Η εικόνα βρισκόταν αρχικά στο Σμολένσκ και τη μετέφερε στην Μόσχα η Σοφία, θυγατέρα του Λιθουανού πρίγκιπα Βίτοβτ.
Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου της Τσζεστόκοβα στην Πολωνία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου