1962 – Ανακοινώνεται ότι στο χώρο των φυλακών Αβέρωφ, επί της λεωφόρου Αλεξάνδρας, θα κατασκευαστεί το νέο δικαστικό μέγαρο Αθηνών. Θα έχει συνολική επιφάνεια 38.000 τετραγωνικών μέτρων και το κόστος του θα ανέλθει, συνολικά, σε 250.000.000 δραχμές.
Γεγονότα
1327 – Ο έφηβος Εδουάρδος Γ’ στέφεται βασιλιάς της Αγγλίας, αλλά η χώρα κυβερνάται από τη μητέρα του, Ισαβέλλα, και τον εραστή της, Ρογήρο Μόρτιμερ.
1411 – Υπογράφεται η Πρώτη Συνθήκη Ειρήνης του Τόρουν στο Μοναστικό Κράτος των Τευτόνων Ιπποτών.
1713 – Κατόπιν διαταγής του Οθωμανού σουλτάνου, συλλαμβάνεται στο Μπέντερ της Μολδαβίας ως ανεπιθύμητος ο βασιλιάς Κάρολος ΙΒ΄ της Σουηδίας.
1793 – Πόλεμοι της Γαλλικής Επανάστασης: Η Γαλλία κηρύσσει τον πόλεμο στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Ολλανδία.
1796 – H πρωτεύουσα του Άνω Καναδά μεταφέρεται από το Νιούαρκ στο Γιορκ.
1814 – Εκρήγνυται το ηφαίστειο Μαγιόν στις Φιλιππίνες, σκοτώνοντας περίπου 1200 άτομα, στην πιο καταστροφική έκρηξη του ηφαιστείου.
1835 – Καταργείται η δουλεία στον Μαυρίκιο.
1861 – Αμερικανικός Εμφύλιος Πόλεμος: Το Τέξας αποσχίζεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.
1862 – Αντιοθωνική εξέγερση ξεσπά στο Ναύπλιο, με αίτημα την αλλαγή του συστήματος διακυβέρνησης, ώστε να εγγυάται τις ελευθερίες του λαού και τη συγκρότηση νόμιμης εθνοσυνέλευσης. Μολονότι αντιμετωπίζεται με επιτυχία από τον Αθανάσιο Μιαούλη, θα σηματοδοτήσει την αρχή του τέλους για τη βασιλεία του Όθωνα. (Ναυπλιακή Επανάσταση)
1865 – Ο Αβραάμ Λίνκολν υπογράφει τη 13η Τροπολογία του Συντάγματος των Ηνωμένων Πολιτειών.
1884 – Εκδίδεται ο πρώτος τόμος (A-Ant) του Αγγλικού Λεξικού της Οξφόρδης.
1893 – O Τόμας Έντισον ολοκληρώνει στο Νιου Τζέρσεϊ την κατασκευή του πρώτου κινηματογραφικού στούντιο.
1896 – Κάνει πρεμιέρα στο Τορίνο η όπερα Λα Μποέμ, υπό τη διεύθυνση του νεαρού Αρτούρο Τοσκανίνι.
1902 – Ευαγγελικά: Με διαταγή του υπουργείου Στρατιωτικών στην Ελλάδα, δίνεται εντολή για την κατάσχεση των μεταφράσεων του Ευαγγελίου στη δημοτική γλώσσα.
1908 – Δολοφονούνται στη Λισαβόνα ο βασιλιάς Κάρολος Α΄ της Πορτογαλίας και ο γιος του, πρίγκιπας Λουδοβίκος Φίλιππος της Πορτογαλίας.
1914 – Επιδίδεται στην ελληνική κυβέρνηση η διακοίνωση των Μεγάλων Δυνάμεων για τα νησιά του Αιγαίου και την Ήπειρο, βάσει της οποίας παραχωρούνται στην Ελλάδα τα κατεχόμενα από την Τουρκία νησιά του Αιγαίου, εκτός Ίμβρου, Τενέδου και Καστελόριζου.
1924 – Το Ηνωμένο Βασίλειο αναγνωρίζει την Ε.Σ.Σ.Δ.
1942 – Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος: Ο Βίντκουν Κουίσλιγκ διορίζεται πρωθυπουργός στην κατεχόμενη από τους Γερμανούς Νορβηγία.
1942 – Η Φωνή της Αμερικής, η επίσημη ραδιοφωνική και τηλεοπτική υπηρεσία της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών, αρχίζει την εκπομπή προγραμμάτων στοχευμένων στις περιοχές που ελέγχονται από τις δυνάμεις του Άξονα.
1946 – Ο Νορβηγός Τρίγκβε Λι εκλέγεται ως ο πρώτος Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών.
1946 – Το κοινοβούλιο της Ουγγαρίας καταργεί τη μοναρχία μετά από εννέα αιώνες και ανακηρύσσει τη Δημοκρατία της Ουγγαρίας.
1960 – Τέσσερις μαύροι φοιτητές πραγματοποιούν την πρώτη από τις καταλήψεις που θα γίνουν σε εστιατόρια του Γκρίνσμπορο της Βόρειας Καρολίνας.
1960 – Σε 78.447 ανέρχονται οι προστατευόμενοι από το ενοικιοστάσιο ενοικιαστές κατοικιών, καταστημάτων και γραφείων σε Αθήνα και Πειραιά.
1960 – Η τηλεφωνική επικοινωνία Ελλάδας – Μεγάλης Βρετανίας είναι πλέον δυνατή καθ’ όλη τη διάρκεια του 24ώρου και όχι μόνο μέχρι τις 20:30.
1962 – Δηλώνοντας ότι «οι Έλληνες δεν προβαίνουν σε τέτοιες ενέργειες» ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Σελίμ Σαρπέρ απορρίπτει τις καταγγελίες των Τουρκοκυπρίωνπερί επικείμενης σφαγής τους από τους Ελληνοκύπριους.
1963 – Η Βουλή απορρίπτει πρόταση της Ένωσης Κέντρου περί παραπομπής σε ειδικό δικαστήριο της «χαριστικής», όπως την αποκαλεί, σύμβασης του Δημοσίου με τον όμιλο Πάππας για τη δημιουργία δεύτερου ελληνικού διυλιστηρίου στη Θεσσαλονίκη.
1964 – Οι Beatles έχουν την πρώτη τους Νο 1 επιτυχία στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής με το I Want to Hold Your Hand.
1965 – Στην Ελλάδα εγκαθίσταται, για να περάσει τον χειμώνα, ο ανατραπείς τέως βασιλιάς Σαούντ της Σαουδικής Αραβίας.
1966 – Εκτεταμένες συγκρούσεις φοιτητών-αστυνομίας σημειώνονται στην Αθήνα όταν, ύστερα από συγκέντρωση της ΕΦΕΕ στα προπύλαια του Πανεπιστημίου, 1.500 άτομα κατευθύνονται προς το υπουργείο Παιδείας για να διαδηλώσουν υπέρ των «ακαδημαϊκών ελευθεριών».
1968 – Το Καναδικό Πολεμικό Ναυτικό, ο Καναδικός Στρατός Ξηράς και η Καναδική Πολεμική Αεροπορία ενοποιούνται στις Καναδικές Ένοπλες Δυνάμεις.
1970 – Το «Κόρφου Γκολφ» θεμελιώνεται στο Λιβάδι του Ρόπα στην Κέρκυρα από τον γενικό γραμματέα του Ε.Ο.Τ. Μιχαήλ Μπαλόπουλο.
1974 – Πυρκαγιά σε 25όροφο κτίριο στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας έχει ως απολογισμό 191 νεκρούς και 300 τραυματίες.
1977 – Εφαρμόζεται η εγκύκλιος, σύμφωνα με την οποία όλα τα δημόσια έγγραφα στην Ελλάδα θα συντάσσονται πλέον στη Δημοτική.
1999 – Οι ελληνικές αρχές διαψεύδουν κατηγορηματικά τους τουρκικούς ισχυρισμούς περί άφιξης του κούρδου ηγέτη Αμπντουλάχ Οτσαλάν στην Αθήνα. Ο έλληνας πρεσβευτής στην Άγκυρα, Δημήτρης Νεζερίτης, ξεκαθαρίζει στην τουρκική πλευρά ότι δεν θα επιτραπεί στον Οτσαλάν να μεταβεί στη χώρα μας, ενώ και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Δημήτρης Ρέππας, καθιστά σαφές ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν θεωρεί σκόπιμη και χρήσιμη την έλευση του Οτσαλάν στην Αθήνα.
2002 - Ο Ντάνιελ Περλ, Αμερικανός δημοσιογράφος και επικεφαλής του γραφείου της νότιας Ασίας της Wall Street Journal, ο οποίος απήχθη στις 23 Ιανουαρίου του 2002, αποκεφαλίζεται και ακρωτηριάζεται από τους απαγωγείς του.
2003 - Μετά από 15 ημέρες στο διάστημα για την αποστολή STS 107, το διαστημικό λεωφορειο«Κολούμπια»(OV 102 Columbia), to πρώτο διαστημικό λεωφορείο που βγήκε από την ατμόσφαιρα (είχαν προηγηθεί τα πειραματικά Pathfinder και Enterprise, τα οποία πραγματοποίησαν μόνο δοκιμές) καίγεται και διαλύεται στην ατμόσφαιρα πάνω από το Τέξας των ΗΠΑ, κατά τη διάρκεια της επανεισόδου, στοιχίζοντας τη ζωή στους 7 επιβαίνοντες του, ανάμεσα τους κι ο πρώτος Ισραηλινός αστροναύτης. Αιτία της καταστροφής ένα κομμάτι ενός εκ των δύο Βοηθητικών Πυραύλων Υγρών Καυσίμων (SRB) που χρησημοποιούνται κατά την εκτόξευση, το οποίο ξεκόλλησε και χτύπησε το δεξί φτερό του Κολούμπια, ανοίγοντας οπή, η οποία προκάλεσε λανθασμένο ελιγμό κατά την επανείσοδο, οδηγώντας έτσι το κινούμενο με περίπου 17.000 km/h λεωφορείο στην καταστροφή.
2004 - Στους 244 ανέρχεται ο αριθμός των νεκρών προσκυνητών που ποδοπατούνται μέχρι θανάτου κατά τη διάρκεια τελετουργικού, με το οποίο ολοκληρώνεται το ετήσιο προσκύνημα των πιστών στη Μέκκα. Ο αριθμός των τραυματιών ξεπερνά τους διακόσιους.
O Άγιος Τρύφων καταγόταν από τη Λάμψακο της Φρυγίας και έζησε στα χρόνια των αυτοκρατόρων Γορδιανού (238-244), Φιλίππου (244-249) και Δεκίου (249-251). Προερχόταν από φτωχή οικογένεια και στη παιδική του ηλικία, έβοσκε χήνες για να ζήσει. Συγχρόνως όμως μελετούσε με ζήλο την Αγία Γραφή και εκτελούσε με ευλάβεια τα θρησκευτικά του καθήκοντα. Έτσι, σιγά-σιγά ο Τρύφων με την ευσεβή φιλομάθεια του, κατόρθωσε όχι μόνο να διδαχθεί ο ίδιος, αλλά και να διδάσκει τις αιώνιες αλήθειες της πίστεως του. Γρήγορα η ευσεβής ψυχή του δέχθηκε τη χάρη του Αγίου Πνεύματος και ο Θεός αξίωσε τον Τρύφωνα να θαυματουργεί.
Όμως ο Άγιος θεράπευε όχι μόνο κάθε ασθένεια, αλλά και εξάγνιζε τις μολυσμένες από τα δαιμόνια ψυχές. Όταν ο αυτοκράτορας Γορδιανός, πληροφορήθηκε για τις θαυματουργικές ικανότητες τού Τρύφωνα, τον παρακάλεσε να θεραπεύσει την άρρωστη κόρη του. O αυτοκράτορας προσπάθησε να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του, προσφέροντας στον Άγιο αξιώματα και χρήματα, τα οποία όμως ο Τρύφων ευγενικά αρνήθηκε.
Όταν αυτοκράτορας έγινε ο Δέκιος, εξαπέλυσε άγριο διωγμό κατά των Χριστιανών. Το 250 μ.Χ. ο Άγιος, επειδή δεν λάτρευε τους θεούς της ειδωλολατρικής θρησκείας και ήταν Χριστιανός, συνελήφθη από κάποιον στρατιωτικό που ονομαζόταν Φρόντων (ή Φόρτων) και οδηγήθηκε ενώπιον των επάρχων της Ανατολής, Τιβέριου Γράγχου και Κλαυδίου Ακυλίνου στη Νίκαια της Βιθυνίας. Ο μάντης Πομπηϊανός τον παρουσίασε στους ηγεμόνες. Ο Άγιος Τρύφων ομολόγησε με θάρρος την πίστη του. Τότε υποβλήθηκε σε φρικτά βασανιστήρια. Του κατατρύπησαν με σπαθιά όλο του το σώμα, έπειτα τον έδεσαν από τα πόδια σε άλογα και τον έσυραν, σε ώρες φοβερού ψύχους, σε δύσβατες και πετρώδεις τοποθεσίες. Εκείνος προσευχόταν και έλεγε: «Κύριε, μην τους καταλογίσεις αυτή την αμαρτία». Μετά το φρικτό μαρτύριο τον ρώτησαν αν σωφρονίσθηκε και ήθελε να θυσιάσει στα είδωλα. Ο Μάρτυρας του Χριστού απάντησε τότε στον έπαρχο Ακυλίνο: «Ανόσιε και κακών αρχηγέ, είναι δυνατόν να είσαι σωφρονισμένος, όταν είσαι μεθυσμένος από τον διάβολο; Εγώ πάντοτε περνάω τον βίο μου με σωφροσύνη, γιατί έχω τον Χριστό βοηθό της ελπίδας μου». Ύστερα από αυτό τον έκλεισαν στο δεσμωτήριο με σκοπό να του δώσουν διορία, για να απαλλαγεί από την «άνοια» αυτού και να αρνηθεί την πίστη του στον Χριστό. Λίγες ημέρες μετά ο έπαρχος κάλεσε τον Άγιο και τον ρώτησε εάν το διάστημα του χρόνου και τα βασανιστήρια τον έπεισαν να θυσιάσει στους θεούς. Ο Άγιος και πάλι ομολόγησε με πνευματική ανδρεία το Όνομα του Θεού. Τον έσυραν τότε γυμνό πάνω σε σιδερένια καρφιά, κατόπιν τον μαστίγωσαν και στη συνέχεια του έκαψαν με λαμπάδες τα πλευρά. Στο τέλος, μόλις ο Μάρτυρας παρέδωσε την ψυχή του στον Θεό λέγοντας το «Κύριε Ιησού Χριστέ, δέξαι το πνεύμα μου», απέκοψαν την τίμια κεφαλή αυτού.
Οι Χριστιανοί παρέλαβαν το τίμιο λείψανο του Μάρτυρος και αφού το έχρισαν με πολύτιμα μύρα και το τύλιξαν σε σινδόνα, το κατέθεσαν σε λάρνακα και το απέστειλαν στην πόλη της Λαμψάκου κατά την επιθυμία του. Η Σύναξη του Αγίου Μάρτυρος Τρύφωνος ετελείτο στο Μαρτύριό του, το οποίο βρισκόταν μέσα στο σεπτό Αποστολείο του Ιωάννου του Θεολόγου, πλησίον της Μεγάλης Εκκλησίας. Ναό αφιερωμένο στον Άγιο Τρύφωνα έκτισε ο μέγας Ιουστινιανός (527-565 μ.Χ.) στην τοποθεσία του Πελαργού Κωνσταντινουπόλεως. Μονή του Αγίου Τρύφωνος αναφέρεται και μετά τα μέσα του 9ου αιώνος μ.Χ., παρακείμενη στη Μητρόπολη Χαλκηδόνος, στην οποία εκάρη μοναχός ο μετέπειτα Πατριάρχης Νικόλαος ο Μυστικός (901-907, 912-925 μ.Χ.).
Όσιος Βασίλειος Α’ ο Ομολογητής Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης
Ο Όσιος Βασίλειος ο Ομολογητής καταγόταν από την Αθήνα. Ήταν αρχικά Επίσκοπος Κρήτης και μετετέθη στον αρχιεπισκοπικό θρόνο της Θεσσαλονίκης. Όπως μαρτυρείται από τον Νικήτα Παφλαγόνα ο «Βασίλειος ούτος ο πρότερον μεν Κρήτης επίσκοπος γενόμενος, διά την των Αγαρηνών έξοδον εις Θεσσαλονίκην μετατεθείς». Η χειροτονία του Οσίου Βασιλείου πρέπει να συνέβη κατά την πρώτη πατριαρχία του Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Ιγνατίου (846-858 μ.Χ.) και η μετάθεσή του στο θρόνο της Θεσσαλονίκης πολύ σύντομα. Το πιθανότερο είναι να μην πρόλαβε να εγκατασταθεί καθόλου στην Κρήτη και να μετατέθηκε σχεδόν αμέσως στην Θεσσαλονίκη. Προς τον Όσιο Βασίλειο Α’, Αρχιεπίσκοπο Θεσσαλονίκης απευθύνεται η βούλα της 25ης Σεπτεμβρίου 860 μ.Χ. του Πάπα Νικολάου Α’ (858 – 867 μ.Χ.), με την οποία επικυρώνεται ο διορισμός του ως βικαρίου της Ρώμης στο ανατολικό Ιλλυρικό. Το έτος 862 μ.Χ. ο Όσιος Βασίλειος αναντιώθηκε κατά του δυσεβούς αυτοκράτορα Μιχαήλ Γ’ (842 – 867 μ.Χ.). Οι κακοποιήσεις και οι διώξεις που επακολούθησαν, του χάρισαν το στέφανο του Ομολογητού της πίστεως.
Άγιος Αναστάσιος ο Νεομάρτυρας εκ Ναυπλίου
Ο Άγιος Αναστάσιος ήταν γέννημα θρέμμα του Ναυπλίου και ζωγράφος επιδέξιος ως προς το επάγγελμα. Αρραβωνιάστηκε εκεί την κόρη ενός χριστιανού και σε λίγες μέρες άκουσε κάποια σφάλματα για την αρραβωνιαστικιά του και την άφησε. Οι συγγενείς της κόρης, του έκαναν μαγικά, για να την αγαπήσει και να την πάρει. Έτσι σε λίγο καιρό υπό την επήρεια των μαγικών, έχασε ο νέος τα λογικά του και γυρνούσε από δω κι από κει. Όταν τον είδαν οι Τούρκοι, έτσι αλλόκοτο, τον έκαναν να αλλαξοπιστήσει. Ο Θεός όμως τον λυπήθηκε και σε λίγες μέρες του έδωσε την υγεία του. Και ερχόμενος στα συγκαλά του, κατανοεί ότι είναι Τούρκος και ότι φορούσε στο κεφάλι άσπρο σαρίκι. Αμέσως το πετάει στο χώμα και αρχίζει να φωνάζει με δυνατή φωνή και με τόλμη μέσα στο πλήθος των Τούρκων ότι ήταν, είναι και θα είναι για πάντα χριστιανός. Οι Τούρκοι μόλις είδαν ότι μετάνιωσε, έτρεξαν καταπάνω του και δέρνοντας και σπρώχνοντας τον έφεραν στον κριτή. Ο κριτής επιχειρούσε με διάφορες πλεκτάνες, πότε κολακεύοντας και πότε φοβερίζοντας, να τον κάνει να αρνηθεί την Χριστιανική πίστη. Αλλά ο Μάρτυρας δεν τα λογάριαζε όλα αυτά και ακλόνητος έλεγε με τόλμη ότι δεν αρνείται τον Κύριο Ιησού Χριστό, τον αληθινό Θεό, αλλά πιστεύει και Τον προσκυνά ως δημιουργό και σωτήρα του ενώ την πίστη στον Αλλάχ δεν την χρειάζεται και την αποστρέφεται. Όταν άκουσε αυτά ο κριτής έδωσε εντολή να τον αποκεφαλίσουν. Αλλά οι Τούρκοι δεν τον άκουσαν και με το που τον έβγαλαν από το κριτήριο όρμισαν πάνω του όπως παλιά οι Ιουδαίοι στον πρωτομάρτυρα Στέφανο και άλλοι με ξύλα, άλλοι με σπαθιά, άλλοι με μαχαίρια κατατρυπούσαν το κορμί του Μάρτυρα μέχρι που το κατέκοψαν σε μικρά κομμάτια. Έτσι ετελειώθη την 1η Φεβρουαρόυ 1655 μ.Χ. (κατά άλλους το 1654 μ.Χ.) ο ευλογημένος Αναστάσιος και έλαβε του μαρτυρίου το στεφάνι και τώρα ευφραίνεται στο χορό των Μαρτύρων εις δόξαν του Τριαδικού Θεού. Με Βασιλικό διάταγμα της 14ης Νοεμβρίου 1935 μ.Χ. καθιερώθηκε η 1η Φεβρουαρίου ως ημέρα ολοκληρωτικής αργίας των καταστημάτων Ναυπλίου. Ακολουθίες συνέθεσαν ο Μητροπολίτης πρώην Καρπάθιου και Κάσου Νείλος Σμυρνιωτόπουλος και ο Υμνογράφος Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης.
Όσιος Πέτρος ο εν Γαλατία
Ο Όσιος Πέτρος καταγόταν από τη Γαλατία της Μικράς Ασίας και συγκεκριμένα από περιοχή που βρισκόταν κοντά στην Άγκυρα. Μαζί με τους γονείς του έμεινε μόνο τα επτά πρώτα χρόνια της ζωής του. Όλα τα άλλα του χρόνια τα διήλθε ως ασκητής.
Αρχικά ασκήτεψε στην περιοχή της Γαλατίας. Έπειτα πήγε στα Ιεροσόλυμα, για να γνωρίσει τους τρόπους ασκήσεως των Ασκητών και Πατέρων της περιοχής και να διδαχθεί από αυτούς τα της μοναχικής πολιτείας. Από εκεί μετέβη στην Αντιόχεια. Στην πόλη αυτή βρήκε ένα τάφο με οικίσκο πάνω από την επιφάνεια του εδάφους και κλείσθηκε μέσα. Μπροστά στον τάφο υπήρχε ένας μικρός χώρος φραγμένος με κάγκελα. Εκεί ο Όσιος δεχόταν τους ευλαβείς Χριστιανούς. Για τη διατροφή του χρησιμοποιούσε, κάθε δύο ημέρες, ένα κομματάκι ψωμί και λίγο νερό.
Ο Όσιος Πέτρος είχε προικισθεί από τον Θεό με το χάρισμα της θαυματουργίας και έκανε πολλά θαύματα. Πρώτα ελευθέρωσε, με την προσευχή του, έναν δαιμονισμένο ονόματι Δανιήλ από το δαιμόνιο που τον βασάνιζε, τον οποίο και έκανε συγκάτοικό του. Με άλλο θαύμα θεράπευσε τη μητέρα του Θεοδωρήτου, Επισκόπου Κύρου, γυναίκα ευλαβή και ευλογημένη από τον Θεό, η οποία έπασχε από ανίατη ασθένεια των οφθαλμών. Επίσης, τύφλωσε τον στρατηγό της πόλεως, ο οποίος ήθελε να βιάσει κάποια μοναχή και έτσι τον εμπόδισε να πραγματοποιήσει την ανόσια επιθυμία του. Ο Όσιος Πέτρος, αφού έζησε επί ενενήντα εννέα έτη θεοφιλώς, παρέδωσε με ειρήνη το πνεύμα του στον Κύριο και έλαβε τα έπαθλα των πνευματικών και ασκητικών του μόχθων το 429 μ.Χ.
Όσιος Βενδιμιανός
Ο Όσιος Βενδιμιανός γεννήθηκε στα μέσα του 5ου αιώνα, από γονείς ευγενείς και πλούσιους, στη Μεγάλη Μυσία (αρχαία χώρα της Βορειοδυτικής Μικράς Ασίας). Μόναζε στο όρος το ονομαζόμενο της Οξείας και μαθήτευε κοντά στον όσιο Αυξέντιο «του εν τω Βουνώ» (τιμάται 14 Φεβρουαρίου). Μετά τον θάνατο του διδασκάλου του αυτού, ο Βενδιμιανός μπήκε στη σχισμή μιας μεγάλης πέτρας, όπου έκτισε μικρό κελί και έμεινε εκεί 42 ολόκληρα χρόνια με αυστηρότατη άσκηση. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να επιτύχει μεγάλες νίκες κατά των δαιμόνων. Όταν κατάλαβε να πλησιάζει το τέλος της ζωής του, το έτος 512 μ.Χ., διηγήθηκε σ’ αυτόν που έγραψε τον βίο του οσίου Αυξεντίου τα της ζωής του, και αφού γονάτισε παρέδωσε την όσια ψυχή του.
Όσιος Τιμόθεος ο Ομολογητής
Ο Όσιος Τιμόθεος ήταν ομολογητής της πίστεώς μας και κοιμήθηκε με ειρήνη. Δεν έχουμε άλλες λεπτομέρειες για τον βίο του.
Άγιος Θεΐων και Δύο παιδιά
Είναι άγνωστο που και πότε μαρτύρησαν ο Άγιος Θεΐων με τους δύο παίδες, οι οποίοι τελειώθηκαν διά ξίφους.
Άγιος Καρίων ο Μάρτυρας
Ο Άγιος Καρίων μαρτύρησε αφού του έκοψαν την γλώσσα. Δεν έχουμε περισσότερες λεπτομέρειες για τον βίο του Αγίου.
Άγιοι Περπέτουα, Σάτυρος, Ρευκάτος, Σατουρνίλος, Σεκούνδος και Φιλικητάτη οι Μάρτυρες
Η Αγία Περπέτουα ήταν από την Καρχηδόνα (Θουβριτανών της Αφρικής), έγγαμη και μητέρα ενός μικρού παιδιού. Διακρινόταν όχι μόνο για την ευσέβεια της, αλλά και για την εργασία της υπέρ της πίστεως, αν και ήταν μόλις 22 χρονών. Καταγγέλθηκε το 203 μ.Χ. στον χιλίαρχο της πατρίδας της, και συνελήφθη μαζί με πέντε κατηχούμενους, τέσσερις άνδρες και μια γυναίκα, που η Περπέτουα είχε ανοίξει τα μάτια τους στο φως του Χριστιανισμού. Και τους μεν άνδρες τους σκότωσε με μαχαίρια ο ειδωλολατρικός όχλος, τη δε αγία Περπέτουα, με τη Φιλιτσιτάτη, αφού τις έβαλαν απέναντι μιας αγρίας δαμάλεως, διεσχίσθησαν από αυτή.
Αγία Bridgit (Ιρλανδή)
Η Αγία Bridgit γεννήθηκε το 459 μ.Χ. και πέθανε το 524 μ.Χ. Το όνομά της αναφέρεται στην ιστορία του Αγίου Βεδέα και σε όλα τα μαρτυρολόγια της εποχής. Η Αγία ακολούθησε την οδό της μοναχικής πολιτείας, ίδρυσε μονή και αφιέρωσε την ζωή της στη διακονία των πτωχών. Η Αγία Bridgit είναι Προστάτιδα της Ιρλανδίας.
Όσιος Αντώνιος ο Ερημίτης
Ο Όσιος Αντώνιος έζησε τον 6ο αιώνα μ.Χ. και ασκήτεψε ως ερημίτης στην Γεωργία. Κοιμήθηκε με ειρήνη.
Άγιος Ηλίας ο Μεγαλομάρτυρας
Ο Άγιος Μεγαλομάρτυς Ηλίας, μαρτύρησε στην Ηλιούπολη του Λιβάνου το έτος 799 μ.Χ.
Άγιοι Αδριανός, Πολύευκτος, Πλάτων και Γεώργιος οι Μάρτυρες εν Μεγάροις
Είναι άγνωστος ο χρόνος και ο τρόπος του μαρτυρίου των Αγίων Μαρτύρων Αδριανού, Πολυεύκτου, Πλάτωνος και Γεωργίου, των οποίων οι τάφοι και τα ιερά αυτών λείψανα ανακαλύφθηκαν με τη Χάρη του Θεού στα Μέγαρα. Τα χρόνια εκείνα της Τουρκοκρατίας, μεταξύ των ετών 1600 – 1670 μ.Χ., ένας Μεγαρεύς που ονομαζόταν Οικονόμου θέλησε να αναγείρει οικοδομή, στον τόπο όπου σήμερα βρίσκεται ο φερώνυμος ναός των Αγίων Μαρτύρων. Ενώ δε οι εργάτες έσκαβαν, ένας από αυτούς αισθάνθηκε κάτω από τα πόδια του θερμότητα τόσο αισθητή, ώστε να μην μπορεί να εργασθεί στο μέρος εκείνο. Το είπε τότε στον Οικονόμου, που βρισκόταν εκεί κοντά, ο οποίος αφού έσκαψε βαθύτερα με τα χέρια του, βρήκε μαρμάρινη πλάκα επί της οποίας ήταν χαραγμένα τα ονόματα των Αγίων. Τότε την ανέσυραν και βρήκαν κάτω από αυτήν τα σεπτά λείψανα των Αθλοφόρων. Αλλά κάποιοι ιερόσυλοι, μόλις αποκαλύφθηκαν τα ιερά λείψανα, τα σύλησαν και αναχώρησαν κρυφά στην Πελοπόννησο. Αναζητηθέντες όμως δεν ευρέθησαν, λόγω και της αδιαφορίας των Τουρκικών αρχών. Μετά από αυτά ο Οικονόμου μετέβη στην Κωνσταντινούπολη, αφού έλαβε μαζί του και την πλάκα επί της οποίας ήταν χαραγμένα τα ονόματα των Μαρτύρων και ανέφερε στον τότε Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως τα γενόμενα στην πόλη των Μεγάρων. Περί του πως βρέθηκαν στα Μέγαρα οι Άγιοι, δυνάμεθα να συμπεράνουμε δύο πράγματα: Ή ότι αυτοί υπέστησαν διώξεις από χριστιανομάχους στις Σέρρες και εκδιωχθέντες από εκεί κατέφυγαν στα Μέγαρα, όπου τελειώθησαν μαρτυρικά, ή ότι μαρτύρησαν στα Μέγαρα υπηρετούντες σαν στρατιώτες. (Επισκόπου Φαναρίου Αγαθαγγέλου, Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας (Φεβρουάριος) Εκδ. Αποστ. Διακονίας)
Άγιος Πέτρος ο Ιερομάρτυρας
Ο Άγιος Πέτρος (Σκιπετρώφ) ήταν Πρεσβύτερος και μαρτύρησε το έτος 1918 μ.Χ.
Ανάμνηση των εγκαινίων του Ναού του Σωτήρος Χριστού εν Αρμουλαδή
Η μνήμη κατά τον Παρισινό Κώδικα 1590. Δεν έχουμε λεπτομέρειες για το γεγονός.
Προεόρτια της Υπαπαντής του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού
Παραμονή της Υπαπαντής του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού.
Άγιοι Γεώργιος Αρχιεπίσκοπος Μυτιλήνης, Συμεών ο Νέος Στυλίτης και Δαβίδ ο Μοναχός
Στις αρχές του ογδόου αιώνος ζούσε στη Μυτιλήνη ο Αδριανός και η Κωνσταντώ, που απέκτησαν επτά παιδιά, από τα όποια τα πέντε έγιναν μοναχοί. Τρία από αυτά ήταν ο Δαβίδ, ο Συμεών και ο Γεώργιος.
Πρωτότοκος ήταν ο Δαβίδ, που γεννήθηκε το έτος 717 ή 718 μ.Χ. Έμαθε λίγα γράμματα και σε ηλικία 16 ετών, ενώ έβοσκε τα πρόβατα του πατέρα του, σε ώρα μεγάλης καταιγίδας, είδε σε όραμα τον άγιο Αντώνιο να τον καλεί στο μοναχικό βίο και συγκεκριμένα να του δίνει εντολή να μεταβεί στη Μικρά Ασία στο όρος Ίδη, που είναι αντίκρυ στη Λέσβο και λίγο βορειότερα, για να μονάσει εκεί. Ο Δαβίδ με μεγάλη προθυμία και χαρά δέχτηκε τη συμβουλή του Μέγα Αντωνίου, ήλθε στη Μικρά Ασία, όπου έζησε στο όρος Ίδη μέσα σε μια σπηλιά με μεγάλη άσκηση, τρώγοντας άγρια χόρτα. Εκεί έζησε τριάντα χρόνια. Πάλι με όραμα πήρε την εντολή να έλθει στον επίσκοπο Γάργαρων για να χειροτονηθεί από αυτόν διάκονος και αργότερα πρεσβύτερος. Επέστρεψε και πάλι στο όρος Ίδη, όπου με υπόδειξη ενός αγγέλου, που είδε σε όραμα, χτίζει ναό των αγίων Κηρύκων και Ιουλίττης και μοναστήρι στο όποιο πολύ σύντομα μαζεύτηκαν πολλοί μοναχοί.
Έπειτα από δέκα χρόνια και αφού πέθανε ο πατέρας του, ήρθε η μητέρα του να τον ιδεί έχοντας μαζί της το μικρότερο από τα παιδιά της, τον Συμεών, που ήταν τότε οκτώ χρονών. Είχε γεννηθεί το 765 ή 766 μ.Χ. Ο Συμεών έμεινε κοντά στον αδελφό του, η μητέρα του δε, έπειτα από λίγες ήμερες, επέστρεψε στη Μυτιλήνη και σε λίγο απέθανε.
Ο Συμεών έμαθε γράμματα παραμένοντας στο μοναστήρι του αδελφού του όπου σε ηλικία είκοσι δύο ετών έγινε μοναχός και σε ηλικία 28 ετών χειροτονήθηκε από τον επίσκοπο Γάργαρων Ιερεύς. Δυο χρόνια αργότερα πέθανε ο Δαβίδ σε ηλικία εξήντα εξ ετών, αφού προείδε το θάνατο του και συνέστησε στον αδελφό του Συμεών να επιστρέψει στη Μυτιλήνη. Ο Συμεών συμμορφώθηκε με την εντολή του αδελφού του και επέστρεψε στη Μυτιλήνη της Παναγίας, που ήταν στο νότιο λιμάνι της πόλεως, στο «Μόλο». Εκεί για να μιμηθεί την άθληση του παλαιού αγίου Συμεών του Στυλίτη, ανέβηκε σε στύλο και έζησε με φοβερή άσκηση, νηστεία, σκληραγωγία και προσευχή.
Στη συνέχεια πήρε κοντά του και τον αδελφό του Γεώργιο, μοναχό και αυτόν, που γεννήθηκε το έτος 763 μ.Χ. Χειροτονήθηκε και αυτός Ιερεύς και μαζί με τον αδελφό τους και την αδελφή τους, μοναχή και αυτή, Ιλαρία και άλλους μοναχούς έχτισαν μοναστήρι στο όποιο κατέφθαναν πλήθη χριστιανών πού διψούσαν να ακούσουν λόγο Θεού και να ζητήσουν την ευλογία των αγίων μοναχών.
Όμως την ησυχία του μοναστηριού και της Εκκλησίας, γενικότερα, τάραξε και πάλι η μανία των εικονομάχων. Ο Αυτοκράτων Λέων Ε’ ο Αρμένιος (813-820 μ.Χ.) κήρυξε πάλι διωγμούς κατά των χριστιανών. Ο επίσκοπος της Μυτιλήνης Γεώργιος εξορίζεται και τοποθετείται επίσκοπος Μυτιλήνης κάποιος Λέων εικονομάχος, ο οποίος αμέσως στράφηκε κατά του Συμεών και των μοναχών του Μοναστηριού του.
Με τις ενέργειες του εικονομάχου αυτού επισκόπου καταδικάζεται σε θάνατο δια πυρός ο Συμεών, αλλά με θαύμα διασώζεται και παραμένει για ένα διάστημα ανενόχλητος πάνω στο στύλο του, μέχρι που αναγκάζεται πάλι από τον είκονομάχο επίσκοπο να εγκαταλείψει τη Μυτιλήνη και να αποσυρθεί, μαζί με τους μοναχούς, στο μικρό νησάκι, το γνωστό με το όνομα Άγιος Ισίδωρος, που βρίσκεται στον κόλπο Γέρας προς το μέρος της Κουντουρουδιάς, των Λουτρών.
Αργότερα, ο εικονομάχος επίσκοπος κατόρθωσε να αποσπάσει από τον Αυτοκράτορα Μιχαήλ Β’ τον Τραυλό (820 – 829 μ.Χ.) διαταγή, με την οποία εξορίζεται ο Συμεών στη «Λαγούσα», νησί ακατοίκητο απέναντι από τα μέρη της Τροίας. Εκεί πήγε ο Συμεών με τη συνοδεία επτά μαθητών του και παρέμεινε και εκεί πάνω σε στύλο 10 μέτρων, ενώ ο αδελφός του Γεώργιος παρέμεινε στη Μυτιλήνη, φροντίζοντας το μοναστήρι.
Αργότερα έφυγε ο Άγιος Συμεών στην Κωνσταντινούπολη, όπου κατάλαβε ότι θα προσέφερε απαραίτητες στην Εκκλησία υπηρεσίες και εγκαταστάθηκε στο μοναστήρι του Νικήτου του Μηδικίου. Με κέντρο το μοναστήρι αυτό περιώδευε από τον Ελλήσποντο μέχρι τα νησιά του Αιγαίου και μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα στηρίζοντας με το λόγο του τους χριστιανούς και παρηγορώντας τους διωκόμενους πατέρες, που βρισκότανε εξόριστοι σε διάφορα μέρη από τους εικονομάχους. Στις περιοδείες του αυτές εργαζόταν σαν ψαράς, όπου στάθμευε, για να εξοικονομεί ό,τι χρειαζότανε όχι τόσο για τον εαυτό του αλλά για να βοηθά όσους είχανε ανάγκη βοηθείας. Περιοδεύοντας δεν δίδασκε μόνο, αλλά με τη χάρη του Θεού θεράπευε αρρώστους και ίδρυσε και γυναικείο μοναστήρι, στο οποίο μαζεύτηκαν πολλές μοναχές.
Μετά το θάνατο του Μιχαήλ του Τραυλού, ο εικονομάχος διάδοχος του Θεόφιλος κήρυξε πάλι άγριο κατά της Εκκλησίας διωγμό, κατά τον όποιο συνέλαβε τον Συμεών και τη συνοδεία του με σκοπό να τους κλείσει σε φυλακή και να τους εξαφανίσει. Σώθηκε και από αυτόν τον κίνδυνο με την επέμβαση της Αυτοκράτειρας Θεοδώρας, αλλά δεν απέφυγε την τιμωρία εκατόν πενήντα ραβδισμών που διέταξε ο Αυτοκράτωρ, αλλά και την εξορία στην Αφουσία νήσο της Προποντίδος, όπου πήγε μαζί με άλλους διακεκριμένους κήρυκες της Ορθοδοξίας, όπως ήταν ο Θεοφάνης και Θεόδωρος, οι λεγόμενοι Γραπτοί, και άλλοι πατέρες. Και σ’ αυτόν τον τόπο της εξορίας ο Συμεών έχτισε ναό της Παναγίας και μοναστήρι μαζεύοντας σ’ αυτό όλους τους καταδιωγμένους από τους εικονομάχους πατέρες.
Ό Γεώργιος που παρέμεινε στη Μυτιλήνη είχε και αυτός αρκετές ταλαιπωρίες. Ο εικονομάχος επίσκοπος Λέων τον καταπίεζε με διάφορους τρόπους και τελικά τον έδιωξε από τη Μυτιλήνη, αφού κατέλαβε παρανόμως και πούλησε το μοναστήρι και ό,τι άνηκε σ’ αυτό. Ο Γεώργιος αναγκάζεται να φύγει με τους μοναχούς του μοναστηριού σε ένα «ευτελές και βραχύτατον χωρίον» που το έλεγαν «Μυρσίνα». Αλλά και εκεί ερχότανε και τους εύρισκαν χριστιανοί, κι εκεί δίδασκε ο Γεώργιος και έκαμε πολλά θαύματα.
Όταν πέθανε ο εικονομάχος αυτοκράτωρ Θεόφιλος (842 μ.Χ.) η Βασίλισσα Θεοδώρα ανακάλεσε από την εξορία όλους τους εξόριστους πατέρες, όπως και τους Συμεών και Γεώργιο. Οι δύο αυτοί μαζί με τον μετέπειτα Πατριάρχη Μεθόδιο τον ομολογητή, έγιναν οι πιο έμπιστοι σύμβουλοι της Θεοδώρας. Όταν κατά το έτος 843 μ.Χ. με την υπόδειξη του Συμεών έγινε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ο Μεθόδιος, ο Συμεών μαζί με τους μαθητάς του εγκαταστάθηκε στο μοναστήρι των αγίων Σεργίου και Βάκχου.
Ο Γεώργιος προτείνεται από τη Βασίλισσα να γίνει επίσκοπος Εφέσου, θέση όμως που δεν δέχτηκε ο Γεώργιος, με πρόφαση την ηλικία του. Ήταν τότε ογδόντα χρόνων. Τέλος, έπειτα από πολλές πιέσεις, δέχτηκε να χειροτονηθεί επίσκοπος για τη Μητρόπολη Μυτιλήνης. Σύντομα χειροτονήθηκε και αφού πήρε και από τη Βασίλισσα και από τον Πέτρωνα και Βάρδα πολλά δώρα για τους φτωχούς του νησιού έρχεται με βασιλικό καράβι -δρόμωνα- στη Μυτιλήνη συνοδευόμενος από στρατηγούς και αυλικούς της Θεοδώρας.
Η Μυτιλήνη τον υποδέχτηκε με ενθουσιασμό και χαρά μεγάλη. Ξαναπήρανε τότε στα χέρια τους το μοναστήρι τους οι άγιοι και γιόρτασαν σ’ αυτό, υστέρα από τόσα χρόνια διωγμών, τη γιορτή της Γεννήσεως της Θεοτόκου (8 Σεπτεμβρίου 843 μ.Χ.) και έπειτα από λίγες μέρες έγινε η ενθρόνιση του Γεωργίου στο ναό της Αγίας Θεοδώρας, που ήταν ο Μητροπολιτικός ναός, την 14η Σεπτεμβρίου, εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού.
Ένα χρόνο αργότερα (844 μ.Χ.) πέθανε ο Συμεών και τον έθαψαν στο μοναστήρι της Παναγίας. Τον χειμώνα, τον ίδιο χρόνο, ο Γεώργιος ταξίδευσε στη Γοτθογραικία για να επισκεφθεί άρρωστο φίλο του, τον όποιον με τη δύναμη του Θεού θεράπευσε, προφητεύοντας ότι θα αποθάνει έπειτα από επτά χρόνια, όπως και έγινε. Επέστρεψε στη Μυτιλήνη και συνέχισε με ελεημοσύνες, διδασκαλίες, θαύματα το έργο του καλού ποιμένος.
Αποφασίζει, και μάλιστα χειμώνα καιρό, ένα ταξίδι για τη Σμύρνη, όπου ήθελε να ιδεί πνευματικά του παιδιά και μοναστήρια, που εκείνος ίδρυσε σε οικόπεδα που του είχαν χαρίσει μαθητές του. Στη Σμύρνη όμως παρέμεινε λίγες ήμερες, γιατί εμφανίζεται Άγγελος Θεού μπροστά του και προλέγει το θάνατο του. Επιστρέφει σύντομα στη Μυτιλήνη, όπου περνά όλη τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή, κάνοντας και τη λειτουργία της Μεγάλης Πέμπτης. Καταλαβαίνει ότι ήρθε το τέλος του. Δίνει με συγκίνηση τις τελευταίες συμβουλές και ευχές στα πνευματικά του παιδιά και παραδίνει το πνεύμα του στον Κύριο το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου του έτους 845 ή 846 μ.Χ.. Τον ενταφίασαν με μεγάλες τιμές στον τάφο του αδελφού του Συμεών.
Ἀπολυτίκιον(Κατέβασμα) Ηχος α’. Της ερήμου πολίτης. Γριάς ή των Όσιων, τα της Λέσβου βλαστήματα Δαβίδ ο θεοφόρος, Συμεών και Γεώργιος, οι ζήσαντες ισάγγελον ζωήν, και δόξης μετάσχοντες θεϊκής, πασι δοτέ αιτημάτων τάς δωρεάς τοις πίστει άνακρόζουσί’ Δόξα τω ένισχύσαντι υμάς, δόξα τω θαυμαστώσαντι, δόξα τω ένεργοϋντι δι’ υμών πασιν ίάματα.
Κρίση των Ιμίων. Τούρκοι δημοσιογράφοι υποστέλλουν την ελληνική σημαία και υψώνουν την τουρκική. Το επεισόδιο εντάσσεται στο πλαίσιο των ελληνο- τουρκικών διαφορών στο Αιγαίο, που εμφανίσθηκαν δυναμικά στο προσκήνιο μετά τη Μεταπολίτευση. Η Ελλάδα αναγνωρίζει ως μόνη διαφορά της με τη γείτονα την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, ενώ η Τουρκία θέτει τα θέματα του εναερίου χώρου (αναγνωρίζει 6 και όχι 10 μίλια), του FIR Αθηνών, της αποστρατιωτικοποίησης των νήσων του Αιγαίου και με την κρίση των Ιμίων το καθεστώς κάποιων βραχονησίδων («Γκρίζες Ζώνες»).
1606 – Συνωμοσία της Πυρίτιδας: Ο Γκάι Φοκς εκτελείται για συνωμοσία εναντίον του Κοινοβουλίου και του βασιλιά Ιάκωβου Α’ της Αγγλίας.
1747 – Ανοίγει στο Λονδίνο η πρώτη κλινική για αφροδίσια νοσήματα.
1846 – Δημιουργείται η πόλη Μιλγουόκι στο Ουισκόνσιν των Η.Π.Α.
1862 – Ο Άλβαν Γκράχαμ Κλαρκ ανακαλύπτει με ένα τηλεσκόπιο 47 εκατοστών το λευκό νάνο Σείριο Β, συνοδό του Σείριου.
1865 – Αμερικανικός Εμφύλιος Πόλεμος: Το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών ψηφίζει τη 13η τροπολογία του Συντάγματος για την κατάργηση της δουλείας και την υποβάλλει στις Πολιτείες για επικύρωση.
1865 – Αμερικανικός Εμφύλιος Πόλεμος: Ο Ρόμπερτ Λι γίνεται αρχιστράτηγος των δυνάμεων των Συνομόσπονδων Πολιτειών της Αμερικής.
1891 – Ξεσπά εξέγερση δημοκρατικών στο Πόρτο, στην πρώτη προσπάθεια ανατροπής της μοναρχίας στην Πορτογαλία.
Οι πρωθυπουργοί της Μ. Βρετανίας, Λόιντ Τζορτζ, και της Γαλλίας, Αριστείδης Μπριάν.
1914 – Οι Μεγάλες Δυνάμεις (Γερμανία, Αυστρο-Ουγγαρία, Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία και Ρωσία) γνωστοποιούν στην Ελληνική Κυβέρνηση ότι παραχωρούν και νομικώς στην Ελλάδα τα νησιά του Αιγαίου, μόνον εφόσον αποσύρει τις δυνάμεις της από τη Βόρεια Ήπειρο και τη νήσο Σάσωνα.
1915 – Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος: Η Γερμανία είναι η πρώτη χώρα που κάνει μεγάλης κλίμακας χρήση δηλητηριωδών αερίων, στη μάχη του Μπολιμόβ κατά της Ρωσίας.
1918 – Μία σειρά από συγκρούσεις στη Σκωτία, λόγω ομίχλης κατά τη διάρκεια της νύχτας, οδηγεί στην απώλεια δύο υποβρυχίων του βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού με απολογισμό πάνω από 100 νεκρούς και ζημιές σε άλλα πέντε βρετανικά πολεμικά πλοία.
1929 – Εξορίζεται από τη Σοβιετική Ένωση ο Λέων Τρότσκι.
1943 – Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος: Ο Γερμανός στρατάρχης Φρίντριχ Πάουλους παραδίδεται στους Σοβιετικούς στο Στάλινγκραντ, ακολουθούμενος δύο ημέρες αργότερα από το υπόλοιπο της Έκτης Στρατιάς του, δίνοντας τέλος σε μία από τις πιο άγριες μάχες του πολέμου.
1946 – Το νέο σύνταγμα της Γιουγκοσλαβίας, που είναι στα πρότυπα της Σοβιετικής Ένωσης, καθιερώνει έξι δημοκρατίες (Βοσνία και Ερζεγοβίνη, Κροατία, Μακεδονία, Μαυροβούνιο, Σερβία και Σλοβενία).
1949 – Ο Μάνος Χατζιδάκις δίνει την περίφημη διάλεξή του για το ρεμπέτικο στο Θέατρο Τέχνης.
1953 – Πλημμύρα στη Βόρεια Θάλασσα προκαλεί 1.836 θανάτους στην Ολλανδία, 307 στο Ηνωμένο Βασίλειο, 224 στη θάλασσα και 28 στο Βέλγιο.
1956 – Το Κακουργιοδικείο Λαμίας καταδικάζει το ζεύγος Γεωργίου και Αντιγόνης Βεϊζαδέ σε φυλάκιση 4,5 και 5 ετών αντίστοιχα, διότι βασάνισαν, σιδέρωσαν και κατέκαψαν το κορμί της μικρής Σπυριδούλας Ράπτη, που είχαν υπηρέτρια στο σπίτι τους στον Πειραιά.
1961 – Πρόγραμμα Μέρκιουρι: Ο χιμπαντζής Χαμ εκτοξεύεται στο Διάστημα με τον πύραυλο Ρεντστόουν 2.
1964 – Παρουσιάζεται επισήμως η κυκλοφοριακή μελέτη για την Αθήνα που έχει εκπονήσει ο Αμερικανός ειδήμων Ουίλμπουρ Σμιθ. Προβλέπει μεταξύ άλλων τη διάνοιξη, περιμετρικά του λεκανοπεδίου, «ελεύθερων λεωφόρων» συνολικού μήκους 96 χιλιομέτρων και κόστους 4,3 δισεκατομμυρίων δραχμών και βασίζεται στην πρόβλεψη ότι το 1980 ο πληθυσμός της Αθήνας θα είναι 2,88 εκατομμύρια άτομα και θα κυκλοφορούν 462.000 οχήματα έναντι μόλις 80.000 το 1962.
1966 – Η Σοβιετική Ένωση εκτοξεύει το μη επανδρωμένο διαστημικό σκάφος Λουνά 9 ως μέρος του προγράμματος Λουνά.
1968 – Πόλεμος του Βιετνάμ: Τις πρώτες πρωινές ώρες, αντάρτες Βιετκόνγκ επιτίθενται στην πρεσβεία των Ηνωμένων Πολιτειών στη Σαϊγκόν.
1968 – Το Ναουρού αποκτά την ανεξαρτησία του.
1971 – Ξεκινά η διαστημική αποστολή Απόλλο 14.
1974 – 94 άνθρωποι σκοτώνονται όταν αεροσκάφος της Παναμέρικαν συντρίβεται στην Αμερικανική Σαμόα, στο νότιο Ειρηνικό.
1974 – Πεθαίνει ο Σάμιουελ Γκόλντγουϊν, ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς και διευθυντής των ομώνυμων στούντιο κινηματογραφικών ταινιών του Χόλιγουντ.
1975 – Επανάσταση ξεσπά στην πρωτεύουσα της Ερυθραίας, Ασμάρα. Τα στρατεύματα της Αιθιοπίας, που είχαν υπό την κατοχή τους την Ασμάρα, μάχονται εναντίον των αυτονομιστών ανταρτών.
1979 – Η τρομοκρατική οργάνωση «Ιούνης ’78» δολοφονεί κατόπιν ενέδρας έξω από το σπίτι του, στον Άγιο Σώστη Νέας Σμύρνης, τον αστυνόμο της Γενικής Ασφάλειας Πέτρο Μπάμπαλη, 49 ετών, που κατηγορήθηκε για βασανισμούς πολιτών στη διάρκεια της δικτατορίας.
1985 – Ολοκληρώνονται στο Ζάππειο οι εργασίες της Διάσκεψης για την Ειρήνη και τον Αφοπλισμό, στην οποία συμμετείχαν οι πρόεδροι της Αργεντινής και της Τανζανίας, οι πρωθυπουργοί της Σουηδίας, της Ινδίας και της Ελλάδας, καθώς και άλλες προσωπικότητες.
1987 – Ο Κρις Γούντς, τερματοφύλακας της «Γκλάσκοου Ρέιντζερς» δέχεται γκολ μετά από 1.196 λεπτά, χρόνο – ρεκόρ για τη Βρετανία. Είχε κρατήσει ανέπαφη την εστία του σε 12 συνεχόμενους αγώνες, από τις 29/11/86 μέχρι 24/1/1987.
1988 – Οι πρωθυπουργοί Ελλάδας και Τουρκίας, Ανδρέας Παπανδρέου και Τουργκούτ Οζάλ, κατά τη συνάντησή τους στο Νταβός συμφωνούν στο δόγμα «μη πόλεμος».
1990 – Ανοίγει το πρώτο εστιατόριο της αλυσίδας «Μακ Ντόναλντς» στη Μόσχα, που εξυπηρετεί καθημερινά σχεδόν 30.000 πελάτες.
1993 – Οι Αβορίγινες, οι ιθαγενείς στην Αυστραλία, αμφισβητούν την κυριαρχία της λευκής πλειοψηφίας και απειλούν ότι, θα καταφύγουν στο δικαστήριο της Χάγης, για την ισότιμη μεταχείρισή τους και την επιστροφή των εκτάσεών τους, που καταπατήθηκαν από τους αποικιοκράτες.
1993 – Στη Γεωργία, στα σύνορα με τη Ρωσία, χιονοστιβάδες, που πέφτουν σε ορεινό πέρασμα, σκοτώνουν 50 άτομα.
1993 – Τα πρώτα Κρατικά Βραβεία Κινηματογράφου απονέμονται στις ταινίες «Μπάιρον, η μπαλάντα ενός δαιμονισμένου» του Νίκου Κούνδουρου, «Παρακαλώ, γυναίκες, μην κλαίτε» των Σταύρου Τσιώλη – Χρήστου Βακαλόπουλου και «Βερύκοκα στο καλάθι» του Τάκη Τουλιάτου.
1994 – Στην Αλγερία, ο αξιωματικός Λιαμίν Ζερουάλ ορκίζεται πρόεδρος της χώρας.
1995 – Σε εκεχειρία συμφωνούν το Περού και ο Ισημερινός, τερματίζοντας τις μεταξύ τους συγκρούσεις, από τις οποίες σκοτώθηκαν 31 άτομα.
Οι βραχονησίδες Ίμια
1996 – Κρίση των Ιμίων: Στις 05:30, ελικόπτερο του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, που απονηώθηκε από τη Φρεγάτα Ναβαρίνον για να διαπιστώσει την παρουσία των Τούρκων στη βραχονησίδα κατέπεσε και τα τρία μέλη του πληρώματος, υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός, σκοτώθηκαν.
1997 – Στην Τουρκία, η ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων τάσσεται κατά της καθιέρωσης του παραδοσιακού καλύμματος της κεφαλής των γυναικών, στα πανεπιστήμια και τις δημόσιες υπηρεσίες.
1999 – Ο ηγέτης του PKK, Αμπντουλάχ Οτσαλάν, φυγαδεύεται από την Αθήνα στην Κένυα.
2000 – 131 άνθρωποι σκοτώνονται όταν αεροσκάφος συντρίβεται στις ακτές του Μαλιμπού, στην Καλιφόρνια.
2001 – Στην Ολλανδία, σκοτσέζικο δικαστήριο καταδικάζει ένα Λίβυο και αθωώνει έναν άλλον για την συμμετοχή τους στην έκρηξη βόμβας σε αεροσκάφος της «Pan Am» και της συντριβής του στο Λόκερμπι της Σκωτίας το 1988.
Άγιοι Κύρος και Ιωάννης οι Ανάργυροι και η Αγία Αθανασία με τις τρεις θυγατέρες της Θεοδότη, Θεοκτίστη και Ευδοξία
Οι Άγιοι Μάρτυρες Κύρος και Ιωάννης άθλησαν κατά την εποχή του αυτοκράτορα Διοκλητιανού (284 – 305 μ.Χ.). Ο Άγιος Κύρος καταγόταν από την Αλεξάνδρεια, ενώ ο Άγιος Ιωάννης καταγόταν από την Έδεσσα της Μεσοποταμίας. Όταν ξέσπασε ο διωγμός του Διοκλητιανού, ο Άγιος Κύρος πήγε σε ένα παραθαλάσσιο τόπο της Αραβίας και, αφού περιεβλήθηκε το μοναχικό σχήμα, κατοίκησε στον τόπο αυτό.
Ο Άγιος Ιωάννης πήγε στα Ιεροσόλυμα και εκεί άκουσε για τα θαύματα που επιτελούσε ο Άγιος Κύρος. Στην συνέχεια μετέβη στην Αλεξάνδρεια. Από εκεί, αφού από διάφορες φήμες έμαθε που διέμενε ο Άγιος Κύρος, πήγε και τον βρήκε και έμεινε μαζί του. Τα θαύματα των Αγίων Αναργύρων συνέγραψε ο Άγιος Σωφρόνιος, Πατριάρχης Ιεροσολύμων (τιμάται 11 Μαρτίου), διότι οι Άγιοι θεράπευσαν τα μάτια του.
Κατά την περίοδο του διωγμού συνελήφθη και η Αγία Αθανασία, που ήταν χήρα, καθώς επίσης και οι τρεις θυγατέρες της Θεοδότη, Θεοκτίστη και Ευδοξία. Η είδηση τάραξε τον Κύρο και τον Ιωάννη. Έτσι οι Άγιοι, επειδή φοβήθηκαν μήπως αυτές δειλιάσουν από την σκληρότητα των βασανιστηρίων, εξαιτίας της αδυναμίας της φύσεως της γυναίκας, έσπευσαν κοντά τους και έδιναν σε αυτές θάρρος, ενώ παράλληλα προετοιμάζονταν και οι ίδιοι για το μαρτύριο. Και πράγματι, συνελήφθησαν και αυτοί και οδηγήθηκαν στον ηγεμόνα. Εκεί διακήρυξαν με παρρησία και θάρρος την πίστη τους στον Θεό. Μάταια ο ηγεμόνας ζητούσε να κάμψει την ανδρεία της μητέρας, δείχνοντας σε αυτή τις θυγατέρες της και επιρρίπτοντάς της την ενοχή. Εκείνη, αφού στράφηκε προς τις θυγατέρες της, τις ενίσχυε λέγουσα ότι η σωματική ωραιότητα είναι πρόσκαιρη, ενώ στην αιωνιότητα διατηρείται η ομορφιά της ψυχής του ανθρώπου αθάνατη. Αυτές δε έλεγαν προς την μητέρα τους ότι αισθάνονταν μεγάλη χαρά, επειδή έμελλε να φύγουν από τον μάταιο αυτό κόσμο μαζί της για την αγάπη του Χριστού και να μην χωρισθούν ποτέ από κοντά της. Ο ηγεμόνας εξαγριώθηκε και διέταξε να τους υποβάλουν σε πολλά και σκληρά βασανιστήρια. Μετά από τα βασανιστήρια αποκεφάλισαν διά ξίφους τον Άγιο Κύρο και τον Άγιο Ιωάννη, το έτος 292 μ.Χ.. Έτσι μαρτύρησαν και η Αγία Αθανασία με τις τρεις θυγατέρες της. Τον βίο και το μαρτύριο αυτών έγραψε ο Σωφρόνιος ο Σοφιστής. Η Σύναξη αυτών ετελείτο στο Μαρτύριο που είχε ανεγερθεί προς τιμήν τους και βρίσκεται στην περιοχή Φωρακίου.
Ο Όσιος Αρσένιος γεννήθηκε στα Ιωάννινα στις 31 Ιανουαρίου του έτους 1800 μ.Χ. και ονομαζόταν Αθανάσιος. Από μικρή ηλικία έμεινε ορφανός και σε ηλικία εννέα ετών μετέβη στις Κυδωνίες της Μικράς Ασίας, όπου σπούδασε στην ονομαστική σχολή της πόλεως έχοντας ως σχολάρχη τον περίφημο διδάσκαλο ιερομόναχο Γρηγόριο Σαράφη. Κατά τα τελευταία έτη της φοιτήσεώς του συνδέθηκε με τον πνευματικό Γέροντα Δανιήλ από τη Ζαγορά του Πηλίου, έναν από τους ονομαστούς πνευματικούς της εποχής εκείνης και έγινε υποτακτικός του.
Το έτος 1815 μ.Χ. ο Άγιος αναχώρησε για το Άγιον Όρος με τον Γέροντα Δανιήλ και εκεί εκάρη μοναχός. Αργότερα χειροτονήθηκε Διάκονος παρά τις αντιδράσεις του, καθώς δεν θεωρούσε τον εαυτό του άξιο και μετά από εξαετή παραμονή στο Άγιον Όρος ήλθε και πάλι με τον Γέροντά του, στη μονή Πεντέλης στην Αθήνα. Στη συνέχεια μετέβησαν στις Κυκλάδες, όπου ο Όσιος χειροτονήθηκε το 1817 μ.Χ. Πρεσβύτερος.
Ο Όσιος Αρσένιος έδρασε κυρίως στην Πάρο και τη Φολέγανδρο, όπου δίδαξε από το 1829 μ.Χ. μέχρι το 1840 μ.Χ.
Μετά την κοίμηση του Γέροντά του Δανιήλ, ο Όσιος ασκήτεψε στη μονή Λογγοβάρδας της Πάρου. Κοιμόταν και έτρωγε ελάχιστα και συνεχώς αγρυπνούσε, προσευχόμενος για τα πνευματικά του τέκνα και τη σωτηρία του κόσμου. Βασική του τροφή ήταν η ανάγνωση των θείων Γραφών και των συγγραμμάτων των Αγίων Πατέρων. Γι’ αυτό και ο Όσιος θεωρούσε τη μικρή του βιβλιοθήκη ως κήπο τερπνότατο και ωραιότατο με αγλαόκαρπα δένδρα, πλήρη από εύχυμους καρπούς.
Ο Όσιος αγαπούσε τους πάντες χωρίς διακρίσεις. Περισσότερο όμως αγαπούσε τους ασθενείς, τους οποίους διακονούσε με μεγάλη προθυμία.
Όταν το 1861 μ.Χ., κοιμήθηκε ο ηγούμενος της μονής, ευσεβής ιερομόναχος Ηλίας, οι πατέρες εξέλεξαν ηγούμενο και προϊστάμενό τους τον Όσιο Αρσένιο, ο οποίος τους ποίμανε με θεοφιλή και θεάρεστο τρόπο. Λίγα χρόνια αργότερα παραιτήθηκε, για να ασχοληθεί απερίσπαστα με το έργο της ιεράς εξομολογήσεως. Ο Όσιος κοιμήθηκε με ειρήνη στις 31 Ιανουαρίου του έτους 1877 μ.Χ. Η ανακομιδή των λειψάνων του έγινε το έτος 1938 μ.Χ. και εορτάζεται στις 18 Αυγούστου. Τα ιερά λείψανά του φυλάσσονται με ευλάβεια στη Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Πάρου.
Άγιοι Ουικτωρίνος, Ουίκτωρ, Νικηφόρος, Κλαύδιος, Διόδωρος, Σαραπίνος και Παπίας
Οι Άγιοι Μάρτυρες κατάγονταν από την Κόρινθο και συνελήφθησαν κατά την περίοδο της βασιλείας του Δεκίου (249 – 251 μ.Χ.), γιατί ομολόγησαν με παρρησία την πίστη τους στον Χριστό. Οδηγήθηκαν ενώπιον του ανθύπατου Τερτίου, ο οποίος ήταν διοικητής της Ελλάδος. Ο ηγεμόνας υπέβαλλε σε φρικώδη βασανιστήρια τους αθλητές αυτούς της πίστεως και όλοι τους έλαβαν το στεφάνι του μαρτυρίου. Ο Άγιος Ουικτωρίνος, ο Άγιος Ουίκτωρ και ο Άγιος Νικηφόρος ρίφθηκαν κάτω από μεγάλη κυλινδρική πέτρα που τους συνέτριψε. Οι δήμιοι απέκοψαν τα χέρια και τα πόδια του Αγίου Κλαυδίου, την κεφαλή του Αγίου Σαραπίνου και έριξαν τον Άγιο Διόδωρο σε πυρακτωμένο καμίνι. Τον Άγιο Παπία τον έπνιξαν στη θάλασσα. Πιθανώς να είναι οι ίδιοι με αυτούς της 5ης Απριλίου.
Αγία Τρυφαίνη
Η Αγία Τρυφαίνη καταγόταν από την Κύζικο και από ευσεβείς γονείς, τον συγκλητικό Αναστάσιο και την ενάρετη Σωκρατία που ήταν χριστιανή. Η χριστιανική της ανατροφή και η γενναιότητά της φάνηκαν σ’ έναν διωγμό όπου για να ενδυναμώσει τους ασθενέστερους και λιπόψυχους ομολόγησε με παρρησία τη πίστη της στο Χριστό και το βέβαιο θρίαμβο της Ορθοδοξίας. Μόλις άκουσε αυτά ο ηγεμόνας Καισάριος, εξοργίσθηκε και διέταξε να συλλάβουν την Αγία. Η διαταγή εκτελέσθηκε και άρχισαν τα βασανιστήρια. Πρώτα την έριξαν σε πυρακτωμένο καμίνι, η Αγία όμως διασώθηκε κατά θαυμαστό τρόπο και στην συνέχεια την κρέμασαν ψηλά και την άφησαν να πέσει πάνω σε σιδερένια καρφιά. Κατόπιν την έριξαν σε πεινασμένα θηρία. Ένας άγριος ταύρος όρμησε και διαμέλισε το σώμα αυτής. Έτσι η Αγία έλαβε το ένδοξο στέφανο του μαρτυρίου.
Λένε ότι στον τόπο που χύθηκε το αίμα της, ανέβλυσε μία πηγή με καθαρό νερό. Από το νερό αυτό έπαιρναν και έπιναν οι γυναίκες που μετά τον τοκετό τους δεν είχαν γάλα. Έτσι, αμέσως, ο οργανισμός τους δημιουργούσε το γάλα που χρειάζονταν, για να θρέψουν τα νεογέννητα παιδιά τους.
Άγιος Ηλίας ο Νέος Οσιομάρτυρας ο Αρδούνης
Ο Άγιος Ηλίας γεννήθηκε στην Καλαμάτα από γονείς ευσεβείς. Έκανε το επάγγελμα του κουρέα και είχε μεγάλη υπόληψη από τους προεστούς της Καλαμάτας.
Μιλώντας κάποτε σ’ αυτούς, τους προέτρεψε να ενεργήσουν για να ελαφρυνθούν οι φόροι που επιβάλλουν οι Τούρκοι στους χριστιανούς, διότι αλλιώς κινδυνεύουν να αρνηθούν την πίστη των πατέρων τους. Οι προεστοί διαφωνούσαν μαζί του λέγοντας ότι οι Χριστιανοί δεν κινδυνεύουν ν’ αρνηθούν την πίστη τους. Τότε εκείνος τους λέει, εμένα αν κάποιος μου δώσει ένα φέσι γυρίζω το φύλλο. Τότε ένας προεστός, για αστείο, έστειλε και του αγόρασε ένα φέσι. Εκείνος πήγε αμέσως στον δικαστή και έγινε μουσουλμάνος, γεγονός που λύπησε όλους τους Χριστιανούς.
Μετά από λίγο καιρό συναισθάνθηκε το σφάλμα του, έφυγε από την πατρίδα του και πήγε στο Άγιο Όρος. Εκεί εξωμολογήθηκε με μεγάλη συντριβή το λάθος του, έκανε τον κανόνα του και μυρώθηκε με το Άγιο Μύρο. Έγινε μάλιστα και μοναχός στο Άγιο Όρος, όπου παρέμεινε οκτώ χρόνια, ασκούμενος στην αρετή, την προσευχή και την προετοιμασία για το μαρτύριο.
Επανήλθε λοιπόν στην Καλαμάτα, παρουσιάστηκε στον κριτή και ομολόγησε μπροστά του τη χριστιανική πίστη. Παρά τις κολακείες και τα φρικτά βασανιστήρια, ο Ηλίας έμεινε ακλόνητος στην πίστη του. Ο δικαστής τότε διέταξε να τον κάψουν με χλωρά ξύλα. Τον άρπαξαν οι δήμιοι και τον οδηγούσαν στον τόπο της καταδίκης.
Στο δρόμο κάποιος του κατέβασε κυριολεκτικά την πλάτη με μια σπαθιά. Ο άγιος χωρίς να δειλιάσει, χαρούμενος, με περισσότερο θάρρος, προχωρούσε ψάλλοντας τους ψαλμούς του Δαυίδ. Όταν έφθασαν στον τόπο της καταδίκης, τον έριξαν στη φωτιά. Το θαυμαστό είναι ότι, ενώ παρέδωσε την αγία του ψυχή μέσα στην πυρά, όταν έσβησε η φωτιά το άγιο λείψανό του είχε μείνει άθικτο. Δεν είχαν καεί ούτε τα ράσα του ούτε τα γένια ούτε τα μαλλιά του. Τη νύχτα, οι φρουροί έβλεπαν το ουράνιο φως που κατέβαινε και περικύκλωνε το τίμιο λείψανο του μάρτυρος και έλεγαν επειδή δεν τον έκαψε η φωτιά, έστειλε ο Θεός φωτιά από τον ουρανό για να τον κάψει.
Οι Χριστιανοί πήραν το άγιο λείψανο του μάρτυρος και το έθαψαν δίνοντας πολλά χρήματα. Όταν, αργότερα, έκαναν την ανακομιδή μια καταπληκτική ευωδία γέμιζε τον τόπο.
Η τίμια κάρα του νεομάρτυρα αυτού, είναι θησαυρισμένη στην Ιερά Μονή Βουλκάνου της Μεσσηνίας.
Να σημειώσουμε τέλος ότι το έτος μαρτυρίου του Αγίου μάλλον δεν είναι το 1686 μ.Χ., όπως πρώτος αναφέρει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης και επαναλαμβάνουν λανθασμένα όλοι οι Συναξαριστές. Η Καλαμάτα ελευθερώθηκε από τους Τούρκους στις 14 Σεπτεμβρίου 1685 μ.Χ. με την βοήθεια των Βενετών, οι οποίοι παρέμειναν στην πόλη μέχρι το 1715 μ.Χ. Συνεπώς, ο Άγιος Ηλίας μαρτύρησε πριν από τις 14 Σεπτεμβρίου 1685 μ.Χ. όταν ήταν οι Τούρκοι στην Καλαμάτα. Δηλαδή, το πιθανότερο, στις 31 Ιανουαρίου 1685 μ.Χ.
Η εικόνα της Παναγίας της Δακρυροούσας ή Κορωνιώτισσας φυλάσσεται στην ομώνυμη μονή του Ληξουρίου της νήσου Κεφαλληνίας. Η Παναγία κατά την ημέρα αυτή διέσωσε τη μονή από τον ισχυρό σεισμό του έτους 1867 μ.Χ.
Άγιος Aed από το Ferns
Ο Άγιος Aed γεννήθηκε στο Inisbrefny (ένα νησί στη λίμνη Templeport) περί το 550 μ.Χ. Ο πατέρας του ονομαζόταν Setna και η μητέρα του Eithne. Ο Άγιος Aed ήταν ένας από τους πρώτους επίσκοπους της πόλης Ferns στην Ιρλανδία και ίδρυσε μοναστήρια στο Drumlane, κοντά στο Milltown, στο Ferns, στο Disert-Nairbre και στο Rossinver. Κοιμήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 632 μ.Χ.
Άγιος Ιούλιος ο Πρεσβύτερος εξ Αιγίνης
Όπως αναφέρεται στο Συναξάρι του, ο Άγιος Ιούλιος γεννήθηκε το 330 μ.Χ. στην Αίγινα από εύπορους και ευσεβείς γονείς που τον ανέθρεψαν με παιδεία και νουθεσία Κυρίου. Έμαθε τα εγκύκλια γράμματα στην Αίγινα και στην συνέχεια σπούδασε στην Αθήνα, μαζί με τους Αγίους Βασίλειο (βλέπε 1 Ιανουαρίου) και Γρηγόριο (βλέπε 25 Ιανουαρίου). Αφού επανέκαμψε στην Αίγινα, αποφάσισε μαζί με τον διάκονο Ιουλιανό, να μιμηθεί τον Απόστολο των εθνών Παύλο και να κηρύξει τον Χριστό. Έτσι οι δύο Άγιοι πήραν αποστολικές ράβδους και παρέδωσαν τον εαυτό τους στον Κύριο. Ο Επίσκοπος των Αθηνών χειροτόνησε τον Ιούλιο Πρεσβύτερο. Κοσμημένος με την χάρη της ιεροσύνης εξήλθε μαζί με τον διάκονο Ιουλιανό, για να κηρύξει το Ευαγγέλιο και να βαπτίσει πολλούς Εθνικούς. Στα τέλη του βίου του αναχώρησε στο Κούσιον της λίμνης Όρτα, όπου μετά από άσκηση και προσευχή κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 401 μ.Χ., σε ηλικία 71 ετών.
