7 Ιανουαρίου γιορτάζουν…

 

• Σύναξη του Αγίου Ιωάννη Προδρόμου και Βαπτιστού
• Άγιος Αθανάσιος εξ Ατταλείας
• Άγιος Cedd επίσκοπος Σκωτίας
• Άγιος Ιουλιανός ο Διάκονος, ο εξ Αιγίνης
• Άγιος Θεόδωρος ο Πρίγκιπας

***********************************************************************************

Σύναξη του Αγίου Ιωάννη Προδρόμου και Βαπτιστού

Την επομένη ημέρα των Θεοφανίων καθιερώθηκε να εορτάζουμε, τη μνήμη του πανίερου προφήτη Ιωάννη Προδρόμου. Ο Ιωάννης ήταν γιος του ιερέα Ζαχαρία και της Ελισάβετ. Μέχρι τα τριάντα του χρόνια, ζει ασκητική ζωή στην έρημο της Ιουδαίας, αφιερωμένη ολοκληρωτικά στην προσευχή, τη μελέτη και την πνευματική και ηθική τελειοποίηση. Το ρούχο του ήταν από τρίχες καμήλας, στη μέση του είχε δερμάτινη ζώνη και την τροφή του αποτελούσαν ακρίδες και άγριο μέλι. Με μορφή ηλιοκαμένη, σοβαρός, αξιοπρεπής και δυναμικός, ο Ιωάννης φανέρωνε αμέσως φυσιογνωμία έκτακτη και υπέροχη. Είχε όλα τα προσόντα μεγάλου και επιβλητικού κήρυκα του θείου λόγου. Έτσι, με μεγάλη χάρη κήρυττε «τα πλήθη». Κατακεραύνωνε και χτυπούσε σκληρά τη φαρισαϊκή αλαζονική έπαρση, που κάτω από το εξωτερικό ένδυμα της ψευτοαγιότητας έκρυβε τις πιο αηδιαστικές πληγές ψυχικής σκληρότητας και ακαθαρσίας. Γενικά, η διδασκαλία του συνοψίζεται στη χαρακτηριστική φράση του: «Μετανοείτε· ήγγικε γαρ ή βασιλεία των ουρανών», προετοιμάζοντας, έτσι, το δρόμο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού για το σωτήριο έργο Του. Όταν ο Χριστός άρχισε τη δημόσια δράση του, ο κόσμος άφηνε σιγά-σιγά τον Ιωάννη και ακολουθούσε Αυτόν. Η αντιστροφή αύτη, βέβαια, θα προκαλούσε μεγάλη πίκρα και θα γεννούσε αγκάθια ζήλειας και φθόνου σ' έναν, εκτός χριστιανικού πνεύματος, διδάσκαλο ή φιλόσοφο. Αντίθετα, στον Ιωάννη προκάλεσε μεγάλη χαρά και ευφροσύνη. Η γιορτή αυτή του Ιωάννου του Προδρόμου, για τον όποιο ο Κύριος είπε ότι κανείς άνθρωπος δε στάθηκε μεγαλύτερος του, καθιερώθηκε τον 5ο μ.Χ. αιώνα.

Επίσης, σήμερα εορτάζουμε και το γεγονός της μεταφοράς στην Κωνσταντινούπολη της τιμίας Χειρός του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, που έγινε κατά τον ακόλουθο τρόπο: Όταν ο Ευαγγελιστής Λουκάς πήγε στην πόλη Σεβαστή, όπου τάφηκε ο Πρόδρομος, παρέλαβε από τον τάφο του το δεξί του χέρι, το μετέφερε στην Αντιόχεια, όπου χάριτι Θεού επιτελούσε πολλά θαύματα. Από την Αντιόχεια, το Ιερό χέρι, μετακομίστηκε στην Κωνσταντινούπολη το 957, από τον διάκονο Ιώβ. Εκεί ο φιλόχριστος αυτοκράτορας, αφού την ασπάστηκε με πολύ σεβασμό, την τοποθέτησε στα βασιλικά ανάκτορα. Η σύναξη των πιστών, σε ανάμνηση του γεγονότος της μετακομιδής της τιμίας Χείρας του Προδρόμου στην Κωνσταντινούπολη, ετελείτο στην περιοχή του Φορακίου (ή Σφωρακίου).
Επίσης, σήμερα εορτάζουμε και το Θαύμα του Προδρόμου στη Χίο κατά των Αγαρηνών.

 

Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα)
Ἦχος β’.
Μνήμη δικαίου μετ᾽ ἐγκωμίων· σοί δέ ἀρκέσει ἡ μαρτυρία τοῦ Κυρίου Πρόδρομε· ἀνεδείχθης γάρ ὄντως καί Προφητῶν σεβασμιώτερος, ὅτι καί ἐν ῥείθροις βαπτίσαι κατηξιώθης τόν κηρυττόμενον· ὅθεν τῆς ἀληθείας ὑπεραθλήσας, χαίρων εὐηγγελίσω καί τοῖς ἐν ᾅδῃ, Θεόν φανερωθέντα ἐν σαρκί, τόν αἴροντα τήν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου, καί παρέχοντα ἡμῖν τό μέγα ἔλεος.

Άγιος Αθανάσιος εξ Ατταλείας

Ο Άγιος Αθανάσιος γεννήθηκε στην Αττάλεια και ζούσε στη Σμύρνη, όπου συναναστρεφόταν με Οθωμανούς, που συνεχώς τον κορόιδευαν για την πίστη του. Αν και αγράμματος, ο Αθανάσιος απαντούσε εύστοχα στις κοροϊδίες αυτές, έτσι ώστε οι Οθωμανοί πολλές φορές έμεναν άφωνοι.

Κάποια μέρα ο Αθανάσιος ακούστηκε να λέει στα τούρκικα τη φράση «Δόξα τῷ Θεῷ» (Λάϊ λαλά). Συνελήφθη λοιπόν από τους πιο πάνω Οθωμανούς, με την αιτιολογία ότι δήθεν με τη φράση του αυτή, ομολόγησε πίστη στον Μωάμεθ. Και έτσι οδηγήθηκε στον κριτή. Επειδή όμως δεν υπέκυπτε στις αξιώσεις του Ιεροδικαστή να εξισλαμιστεί, αποκεφαλίστηκε την 7η Ιανουαρίου 1700 μ.Χ. στη Σμύρνη, μετά από φρικτά βασανιστήρια πολλών ήμερων. Μετά από τρεις ήμερες και με άδεια του κριτή, χριστιανοί παρέλαβαν το Ιερό λείψανο και το έθαψαν με τιμές στον ναό της Αγίας Παρασκευής.

Άγιος Cedd επίσκοπος Σκωτίας

Ο Άγιος Cedd καταγόταν από ευσεβή οικογένεια. Μαζί με τα άλλα τρία αδέλφια του ακολούθησαν τον μοναχικό βίο και έγιναν μοναχοί. Σπούδασε στη Μονή του Λίντισφαρν, που διηύθυνε ο Άγιος Αϊδανός. Μετά το πέρας των σπουδών κλήθηκε από τον βασιλιά Πεάντα της Μέρσια, για να κηρύξει το Ευαγγέλιο στο βασίλειό του. Εργάστηκε ιεραποστολικά και στο βασίλειο της ανατολικής Σαξωνίας. Ο Άγιος βάπτισε χιλιάδες ειδωλολάτρες, ίδρυσε ναούς και μοναστήρια. Αργότερα εξελέγη Επίσκοπος και χειροτονήθηκε από τον Άγιο Φιννιανό. Ο Άγιος Cedd διακρινόταν για την παρρησία, την πνευματική του ανδρεία και την αυστηρότητα του ασκητικού του βίου. Κοιμήθηκε κατά το έτος 664 μ.Χ., όταν η επιδημία της πανώλης θέρισε τον πληθυσμό.

Άγιος Ιουλιανός ο Διάκονος, ο εξ Αιγίνης

Ο Άγιος Ιουλιανός γεννήθηκε το 319 μ.Χ. στην Αίγινα από εύπορους και ευσεβείς γονείς, που τον ανέθρεψαν με παιδεία και νουθεσία Κυρίου. Σπούδασε στην Αθήνα, μαζί με τους Αγίους Βασίλειο και Γρηγόριο και όταν γύρισε στην Αίγινα, αποφάσισε μαζί με τον πρεσβύτερο Ιούλιο, να μιμηθεί τον Απόστολο των Εθνών Παύλο και να κηρύξει τον Χριστό. Ο Επίσκοπος των Αθηνών χειροτόνησε τον Ιουλιανό διάκονο. Κοσμημένος με την χάρη της ιερωσύνης εξήλθε μαζί με τον πρεσβύτερο Ιούλιο για να κηρύξει το Ευαγγέλιο και να βαπτίσει πολλούς Εθνικούς. Στα τέλη του βίου του αναχώρησε στο Γκοτσάνο της λίμνης Ματζόρε, όπου μετά από άσκηση και προσευχή, κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 391 μ.Χ.

Άγιος Θεόδωρος ο Πρίγκιπας

Ο Άγιος Θεόδωρος (Ιωάννοβιτς) γεννήθηκε στη Μόσχα το έτος 1557 μ.Χ. και ήταν υιός του τσάρου Ιβάν του Τρομερού, τον οποίον διαδέχθηκε στο θρόνο στις 18 Μαρτίου 1584 μ.Χ. Ο Άγιος σπούδαζε μάλλον περί τα εκκλησιαστικά παρά τα πολιτικά. Παρά το ασθενές της φύσεώς του, κατά την διοίκηση αυτού ανυψώθηκε το γόητρο της Ρωσίας, προσαρτήθηκε σε αυτήν το βασίλειο του Καζάν και υποτάχθηκε η Σιβηρία, αναπτύχθηκαν δε οι διπλωματικές και εμπορικές σχέσεις με τα ευρωπαϊκά κράτη. Ο Θεόδωρος περιέθαλπε τους φυγάδες Έλληνες κληρικούς, εκτός δε των άλλων παρέμεναν τότε στη Ρωσία ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Ιγνάτιος και ο Άγιος Αρσένιος, Επίσκοπος Ελασσώνος (τιμάται 13 Απριλίου), που ανέλαβε την διαποίμανση της Επισκοπής της Σουσδαλίας. Ο Άγιος Θεόδωρος κοιμήθηκε μετά από ασθένεια το έτος 1598 μ.Χ. και άφησε τη διοίκηση του κράτους στα χέρια της συζύγου του Ειρήνης.